ماده 14 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

ماده 14 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392: دادگاه در صورتي حكم سرپرستي صادر مي ‌نمايد كه درخواست ‌كننده سرپرستي بخشـي از اموال يا حقوق خـود را به كودك يا نوجـوان تحت سرپرستي تمليك كند. تشخيص نوع و ميزان مال يا حقوق مزبور با دادگاه است. در مواردي كه دادگاه تشخيص دهد اخذ تضمين عيني از درخواست‌ كننده ممكن يا به مصلحت نيست و سرپرستي كودك يا نوجوان ضرورت داشته باشد، دستور اخذ تعهد كتبي به تمليك بخشي از اموال يا حقوق در آينده را صادر و پس از قبول درخواست‌ كننده و انجام دستور، حكم سرپرستي صادر مي‌ كند.

تبصره ـ در صورتي ‌كه دادگاه تشخيص دهد اعطاي سرپرستي بدون اجراي مفاد اين ماده به مصلحت كودك يا نوجوان مي ‌باشد، به صدور حكم سرپرستي اقدام مي‌ نمايد.

مواد مرتبط

• ماده 13 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

توضیح واژگان

کودک: در تعریف کودکی و تعیین مرز آن با بزرگسالی اختلاف بسیار است در قانون ایران تعریفی از کودک و سن کودکی نداریم ولی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک می توان گفت کودکی فرآیندی است که از ابتدای تولد تا 18 سالگی را در برمی گیرد.

حق: در اصطلاح فقهی قدرت و توانایی و سلطه ای که برای ذی حق از طرف شارع یا عرف یا عقل و یا قانون، ثابت است.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره اختیارات دادگاه در دوره سرپرستی آزمایشی اطفال بی سرپرست (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۵۰۱۳۴۱)

مقالات مرتبط

وضعیت حقوقی فرزند خواندگی در حقوق ایران ، مقررات بین‌المللی و تعارض قوانین