ماده 46 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری

ماده 46 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت مؤسسه‌ای فراهم کند که اسم یا عنوان معرف آن است‌، نمی‌تواند به عنوان یک نام تجارتی به کار رود.

مواد مرتبط

• ماده 576 قانون تجارت
• ماده 577 قانون تجارت
• ماده 578 قانون تجارت
• ماده 579 قانون تجارت
• ماده 580 قانون تجارت
• ماده 581 قانون تجارت
• ماده 582 قانون تجارت
• بند 2 ماده 1 کنوانسیون پاریس

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ثبت نام تجاری وقتی اعتبار دارد که مشروع و قانونی باشد. علاوه بر مشروع و قانونی بودن، نام تجاری باید گمراه کننده نیز نباشد. منظور این است که نباید مشابه با نام تجاری دیگری با فعالیت تجاری مشابه باشد. معیار تشخیص گمراه کننده بودن در رویه قضایی، معیارهایی است که توسط مشتریان و مصرف کنندگان ارائه می شود؛ یعنی باید دید که در نظر مصرف کننده، نام تجاری انتخاب شده، گمراه کننده و موجب اشتباه می باشد یا خیر؛ که تشخیص این امر با دادگاه است.

نکات توضیحی

نام تجاری نباید به گونه ای باشد که به دلیل مشابهت با اسم تجاری دیگر، مصرف کننده عادی را به اشتباه بیندازد و موجب رقابت نامشروع شود. همچنین نام تجاری باید مانند علامت تجاری دارای ویژگی تمایزبخشی باشد. مضاف بر این موارد، اسمی که با حقیقت فعالیت تجاری یا صنعتی موضوع فعالیت نام مطابقت نداشته باشد نیز نمی تواند به عنوان نام تجاری ثبت شود.

لازم به ذکر است که سوء نیت در انتخاب و ثبت اسم تجاری، از موارد کلاهبرداری یا رقابت نامشروع بوده و قابل تعقیب کیفری می باشد.

مصادیق و نمونه ها

عناوینی مانند نانوایی سنگکی یا شرکت گز اصفهان، به دلیل تمایزبخش نبودن، نمی توانند به عوان نام تجارتی مورد استفاده قرار گیرند.

مقالات مرتبط

نظم عمومی به عنوان منبع تحدید انعقاد قرارداد داوری : جستاری در رویه قضایی ایران

رویکرد نظام قضایی ایران در برابر ثبت با سوء نیت نام دامنه بانگاهی به حقوق آمریکاوآرای مرکزی داوری وایپو