ماده 4 قانون نحوه و اگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۴ قانون نحوه و اگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸/۰۶/۲۵: عدم بهره برداری متوالی از اراضی دایر بمدت سه سال بدون عذر موجه در حکم اعراض از آن بوده و آن قسمت اراضی که معطل مانده باشد مشمول احکام راجع باراضی بایر خواهد بود .