ماده 7 قانون نحوه و اگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷ قانون نحوه و اگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸/۰۶/۲۵: وزارت کشاورزی و عمران روستائی مجاز است بمنظور احیاء و بهره برداری از اراضی و بر اساس شرایط مقرر در این قانون و با رعایت ضوابطی که وسیله آن وزارت تهیه میگردد اراضی مشروحه ذیل را باشخاص حقیقی یا حقوقی واگذار نماید:

الف – اراضی بایر واقع در دهاتی که با اجرای مقررات اصلاحات ارضی بدولت منتقل شده است و همچنین اراضی بایر خالصه و مجهول المالک.

ب – اراضی متعلق بدولت که در اختیار اشخاص حقیقی یا حقوقی یا مؤسسات دولتی قرار داشته و بعلت عدم استفاده یا عدم اجراء قراردادها بدولت مسترد میشود.

ج – اراضی موات (اعم از آنکه بنام دولت به ثبت رسیده یا سابقه ثبتی نداشته باشد)

د – مراتع (با توجه به مستثنیات مقرر در ماده ششم).

ه– – اراضی جنگلی جلگه ای پراکنده و محاط در مزارع و باغات.

و – اراضی دایر یا بایری که بنا به مقتضیات انقلاب اسلامی یا بر اساس قوانین و احکام مصادره شده یا بتملک عمومی در آید و در اختیار وزارت کشاورزی و عمران روستائی قرار گیرد.