نظریه شماره 7/98/1706 مورخ 1399/02/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره سرقت اموال مجنی علیه با خوراندن یا استنشاق بویاندن مواد بی هوش کننده به وی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/1706
شماره نظریه۷/۹۸/۱۷۰۶
شماره پرونده۹۸-۱۸۶-۱۷۰۶ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۲/۰۶
موضوع نظریهکیفری اختصاصی
محور نظریهسرقت مقرون به آزار

چکیده نظریه شماره 7/98/1706 مورخ 1399/02/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره سرقت اموال مجنی علیه با خوراندن یا استنشاق بویاندن مواد بی هوش کننده به وی:خوراندن مواد یا زدن اسپری بی-هوش کننده که برای مدتی موجب بی هوشی می شود،می تواند از مصادیق آزار مذکور در ماده ۶۵۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) و حتی فرد اجلای آن باشد.

استعلام

در صورتی که متهم با خوراندن یا استنشاق بویاندن مواد بی هوش کننده یا مواد زوال کننده عقل برای مدت کوتاهی سبب بی هوشی یا زوال عقل مجنی علیه یا مال باخته شده و بعد از بی هوشی یا زایل شدن عقل مجنی علیه اموال او را به سرقت ببرد آیا این سرقت ، سرقت مقرون به آزار و موضوع ماده ۶۵۲ قانون تعزیرات و مجازات های بازدارنده می باشد یا سرقت مقرون به آزار نبود و مشمول مواد دیگر قانون مذکور می باشد.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا، با توجه به فقدان تعریف قانونی- فقهی از اصطلاح آزار موضوع ماده ۶۵۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵ و این که آزار یک مفهوم عرفی و موضوعی محسوب می شود، بنابراین در هر پرونده، دادگاه با عنایت به اوضاع و احوال قضیه باید آن را احراز کند.

ثانیا، فرض سؤال (خوراندن دارو یا ماده ای که موجب بی هوشی یا زوال عقل موقت صاحب مال شود) از مصادیق جنایت بر منافع (مواد ۶۷۶ و ۶۸۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲) است و لذا همان گونه که جنایت بر اعضا می تواند آزار تلقی شود، جنایت بر منافع نیز که قسیم اعضا است، می تواند مصداق آزار باشد.

بنابراین با توجه به اطلاق واژه آزار در ماده ۶۵۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵، منظور از آزار در این ماده، هرگونه صدمه بدنی و روحی است که موجب سلب یا تقلیل مقاومت فرد آزاردیده شده و به منظور انجام سرقت اعمال شود و خوراندن مواد یا زدن اسپری بی-هوش کننده که برای مدتی موجب بی هوشی می شود، می تواند از مصادیق آزار مذکور در ماده ۶۵۲ و حتی فرد اجلای آن باشد./ت

مواد مرتبط

جستارهای وابسته