نظریه شماره 7/99/1454 مورخ 1400/02/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم سوگند متهم در موارد لوث
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۴۵۴ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۸۶/۲-۱۴۵۴ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۲/۱۵ |
| موضوع نظریه | حقوق جزا |
| محور نظریه | لوث |
چکیده نظریه شماره 7/99/1454 مورخ 1400/02/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم سوگند متهم در موارد لوث: در صورتی که در موراد لوث متهم حاضر به ادای سوگند نباشد، احکام نکول از سوگند و رد آن به طرف مقابل جاری است و لذا شاکی می تواند با ادای سوگند ادعای خود را به اثبات برساند.
استعلام
با توجه به ماده ۳۱۵ قانون مجازات اسلامی، در صورت فقدان قرائن و امارات موجب ظن و صرف حضور فرد متهم در محل وقوع جنایت که از مصادیق لوث محسوب نمی شود و متهم با ادای یک سوگند تبرئه می شود، در صورتی که متهم حاضر به ادای سوگند نباشد، دادگاه چه تصمیمی باید اتخاذ کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
مستند به ماده ۱۳۲۸ قانون مدنی و عمومات سوگند در آراء فقهی و قوانین حاکم، مقتضای رجوع به قاعده کلی در سوگند این است که صاحب حق قسم می تواند از این حق استفاده کند و نیز می تواند آن را به طرف مقابل واگذارد. ماده ۳۱۵ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نیز اولا و بالذات حق ادای سوگند به منظور تبرئه از جنایت را برای متهم قرار داده و مستفاد از قسمت پایانی این ماده که مقرر داشته است: او با ادای یک سوگند تبرئه می گردد ، آن است که در صورت عدم استفاده متهم از این حق، احکام نکول از سوگند و رد آن به طرف مقابل جاری است و لذا شاکی می تواند با ادای سوگند ادعای خود را به اثبات برساند و در این صورت دادگاه حسب مورد با توجه به سکوت قانون ، بر اساس اصل ۱۶۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با رجوع به منابع معتبر اسلامی یا فتاوی معتبر حکم قضیه را باید صادر کند.