نظریه شماره 7/99/1473 مورخ 1399/10/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدیدنظرخواهی شاکی در حکم غیابی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/1473
شماره نظریه۷/۹۹/۱۴۷۳
شماره پرونده۹۹-۱۶۸-۱۴۷۳ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۱۰/۱۳
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهتجدیدنظر خواهی

چکیده نظریه شماره 7/99/1473 مورخ 1399/10/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدیدنظرخواهی شاکی در حکم غیابی: غیابی بودن رأی نسبت به متهم تأثیری در حق تجدید نظرخواهی شاکی و دادستان ندارد اما در فرضی که مهلت واخواهی متهم اساسا منقضی نشده باشد و شاکی نسبت به رأی صادره تجدید نظرخواهی کند،موجب قانونی جهت طرح و ارسال پرونده به دادگاه تجدید نظر وجود ندارد.

استعلام

در صورتی که در پرونده کیفری با موضوع کلاهبرداری دادگاه کیفری حکم غیابی بر محکومیت مشتکی عنه و نیز رد مال قیمت مال صادر نماید و شاکی از حیث این که رد مال باید عینی باشد نه قیمت تجدیدنظرخواهی نموده باشد آیا اولا: رسیدگی به تجدیدنظرخواهی شاکی منوط به ابلاغ دادنامه بدوی به محکوم علیه غیابی است یا خیر؟ ثانیا: در این جهت ابلاغ قانونی از طریق سامانه ثنا کافی است و یا این که باید ابلاغ واقعی به محکوم علیه صورت پذیرد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱- آراء دادگاه های کیفری نسبت به شاکی و دادستان همواره حضوری است و وصف حضوری یا غیابی بودن آراء، صرفا نسبت به محکوم قابل انطباق است. بنابراین غیابی بودن رأی نسبت به متهم تأثیری در حق تجدید نظرخواهی شاکی و دادستان ندارد و اطلاق عبارت رأی مذکور در بند پ ماده ۴۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ که مطلق آراء اعم از حضوری و غیابی را شامل می شود، مؤید این استنباط است؛ لذا در صورتی که حکم دادگاه ابلاغ قانونی شده و مهلت بیست روزه نیز منقضی شده باشد، دادگاه تجدید نظر با لحاظ مواد ۴۲۶، ۴۲۷، ۴۵۷ و ۴۶۱ بند ب ماده ۴۳۴، ۴۵۷ قانون پیش گفته به تجدید نظرخواهی شاکی یا دادستان رسیدگی می کند؛ اما در فرضی که مهلت واخواهی متهم اساسا منقضی نشده باشد و شاکی نسبت به رأی صادره تجدید نظرخواهی کند، با عنایت به ذیل ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری و لحاظ این که واخواهی طریق عدولی شکایت از آراء است، موجب قانونی جهت طرح و ارسال پرونده به دادگاه تجدید نظر وجود ندارد.

۲- با عنایت به تبصره ۳ ماده ۶۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و مواد مختلف آیین نامه نحوه استفاده از سامانه های رایانه ای و مخابراتی از جمله مواد ۹ (تبصره)، ۱۰ (و تبصره ۲ آن) ۱۲، ۱۳، ۱۴ و ۱۵ این آیین نامه، با رؤیت اوراق در سامانه ثنا، کلیه آثار ابلاغ واقعی بر آن مترتب می شود؛ مگر آن که با عنایت به تبصره ۱ ماده ۱۳ آیین نامه یادشده مخاطب ثابت کند که به لحاظ عدم دسترسی یا نقص در سامانه رایانه ای یا سامانه مخابراتی قبل از زمانی که اوراق را رؤیت کرده است، امکان مشاهده برایش فراهم نبوده است و یا اصولا به لحاظ عدم اطلاع رسانی از طریق پست الکترونیکی و تلفن همراه به وی که ناشی از قصور وی (موضوع ماده ۱۵ این آیین نامه) نبوده، با تأخیر مراجعه کرده است؛ که در این صورت مبدأ ابلاغ حسب مورد اولین زمان رفع مانع یا اطلاع از ارسال اوراق به سامانه ثنا به تشخیص مرجع قضایی رسیدگی کننده است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته