نظریه شماره 7/99/1475 مورخ 1399/10/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان اعطای نیابت به مرجع قضایی محل اقامت متهم

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/1475
شماره نظریه۷/۹۹/۱۴۷۵
شماره پرونده۹۹-۱۶۸-۱۴۷۵ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۱۰/۲۷
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهنیابت قضایی

چکیده نظریه شماره 7/99/1475 مورخ 1399/10/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان اعطای نیابت به مرجع قضایی محل اقامت متهم: اعطای نیابت قضایی در مورد اقدامات تحقیقی و مقدماتی پرونده امکان پذیر است؛ ولی دادرسی به معنای اخص که از خصایص دادگاه رسیدگی کننده به موضوع است، قابل نیابت نیست.

استعلام

۱-با توجه به مواد ۱۹۲ و ۳۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری و اصل ترافعی بودن رسیدگی در محاکم کیفری چنانچه متهمی در شهر دیگر حضور داشته باشد و با ابلاغ وقت رسیدگی در جلسه دادگاه حاضر نشود آیا می شود به مرجع قضایی محل اقامت متهم جهت رسیدگی و یا تفهیم اتهام در جرایمی که مستقیما در دادگاه رسیدگی می شود نیابت داد ی؟ ۲- چنانچه متهم به علت اتهام یا محکومیت دیگری در زندان شهر دیگر بازداشت باشد و از آن زندان خواسته شود که زندانی را جهت رسیدگی اعزام کند و زندان به هر دلیل و با چند بار درخواست زندانی را اعزام نمی کند، آیا می شود با اعطای نیابت از دادگاه کیفری محل زندان متهم خواست که به موضوع رسیدگی کند؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مستفاد از مواد ۳۰۶ و ۳۴۰ و قسمت اخیر ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، در مواردی که رسیدگی به امر کیفری مستقیما در دادگاه کیفری ذی ربط انجام می شود، با توجه به این که رسیدگی دارای دو مرحله (تحقیقات مقدماتی و دادرسی به معنای اخص) است، انجام تحقیقات مقدماتی توسط دادگاه باید طبق مقررات مربوط صورت گیرد؛ بنابراین با لحاظ مواد ۱۱۹، ۱۲۰ و ۱۲۱ این قانون اعطای نیابت قضایی در مورد اقدامات تحقیقی و مقدماتی پرونده امکان پذیر است؛ ولی دادرسی به معنای اخص که از خصایص دادگاه رسیدگی کننده به موضوع است، قابل نیابت نیست و زندانی بودن متهم در حوزه قضایی دیگر و مشکلات اجرایی مربوط به اعزام وی، نافی اجرای قانون نبوده و در هر صورت باید مطابق مقررات یاد شده رفتار شود.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته