نظریه شماره 7/99/49 مورخ 1399/02/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه مدت زمان اعتراض به قرارهای دادگاه کیفری یک

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/49
شماره نظریه۷/۹۹/۴۹
شماره پرونده۹۹-۱۶۸-۴۹ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۲/۲۰
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهاعتراض

چکیده نظریه شماره 7/99/49 مورخ 1399/02/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه مدت زمان اعتراض به قرارهای دادگاه کیفری یک: در پرونده هایی که به طور مستقیم در دادگاه کیفری یک رسیدگی می شود چنان چه دادگاه پس از پایان تحقیقات مقدماتی قرار منع یا موقوفی تعقیب صادر کند، مهلت اعتراض به قرارهای قابل اعتراض، برای اشخاص مقیم ایران ده روز و برای افراد مقیم خارج از کشور یک ماه از تاریخ ابلاغ است و چنان چه دادگاه پس از صدور قرار رسیدگی، عمل انتسابی را جرم نداند یا ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد، باید حکم برائت متهم را صادر کند و چنان چه به جهات قانونی دیگر متهم قابل تعقیب نباشد، دادگاه قرار موقوفی تعقیب صادر می کند.

استعلام

مطابق ماده ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری در مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه کیفری یک رسیدگی می شود پس از پایان تحقیقات مقدماتی چنان چه عمل انتسابی جرم محسوب نشود یا ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد و یا به جهات قانونی دیگر متهم قابل تعقیب نباشد دادگاه حسب مورد قرار منع یا موقوفی تعقیب و در غیر این صورت قرار رسیدگی صادر می کند.

حال سوال اینجاست که چنان چه دادگاه کیفری یک، قبل و یا بعد از صدور قرا رسیدگی مبادرت به صدور قرار منع تعقیب یا موقوفی تعقیب کند مدت زمان اعتراض به این نوع قرارها چه مدت می باشد بیست روز یا ده روز.؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با عنایت به مواد ۳۴۰ و ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، مرحله تحقیقات مقدماتی از مرحله دادرسی به معنای اخص تفکیک گردیده است و طرح مستقیم پرونده در دادگاه به معنای نفی مرحله تحقیقات مقدماتی نیست و مستفاد از قسمت اخیر مواد ۳۴۱ و ۳۸۳ قانون موصوف این است که در مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه کیفری مطرح می شود، انجام تحقیقات مقدماتی توسط دادگاه و مطابق مقررات مربوط به این مرحله از رسیدگی صورت می پذیرد، لذا در موارد مذکور در فرض استعلام، علی الاصول مقررات مربوط به هر یک از مراحل تحقیقات مقدماتی و دادرسی به معنای اخص، از جمله مهلت ها و مواعد قانونی ناظر به هر مرحله حاکمیت دارد. بنابراین در فرض سؤال، در پرونده هایی که به طور مستقیم در دادگاه کیفری یک رسیدگی می شود چنان چه دادگاه پس از پایان تحقیقات مقدماتی در اجرای ماده ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ قرار منع یا موقوفی تعقیب صادر کند با عنایت به تبصره الحاقی به ماده ۸۰ و ماده ۲۷۰ و قسمت اخیر مواد ۳۴۱ و ۳۸۲ و ۴۰۵ همان قانون، مهلت اعتراض به قرارهای قابل اعتراض، برای اشخاص مقیم ایران ده روز و برای افراد مقیم خارج از کشور یک ماه از تاریخ ابلاغ است و چنان چه دادگاه پس از صدور قرار رسیدگی، عمل انتسابی را جرم نداند یا ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد، باید حکم برائت متهم را صادر کند و چنان چه به جهات قانونی دیگر متهم قابل تعقیب نباشد، دادگاه قرار موقوفی تعقیب صادر می کند. مهلت درخواست فرجام نسبت به حکم برائت و قرار اخیرالصدور با عنایت به بند پ ماده ۳۸۹، ۳۹۰ و تبصره ۲ ماده ۴۲۷ و ۴۳۱ همان قانون برای اشخاص مقیم ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه از تاریخ ابلاغ رأی است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته