نظریه شماره 7/99/932 مورخ 1399/07/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم تعارض بین ماده ۱۵ و ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی کیفری
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۹۳۲ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۹۳۲ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۷/۱۳ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | اعتراض به آراء |
چکیده نظریه شماره 7/99/932 مورخ 1399/07/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم تعارض بین ماده ۱۵ و ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی کیفری:حکم مقرر در تبصره ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی کیفری فراز دوم ماده مذکور را در خصوص محکوم علیه تخصیص داده است؛بنابراین بین ماده ۱۵ و ماده ۴۳۶ و تبصره آن از قانون یادشده تعارضی وجود ندارد
استعلام
با توجه به ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ مبنی بر این که تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی نسبت به ضرر و زیان ناشی از جرم مستلزم تقدیم دادخواست و پرداخت هزینه دادرسی مطابق قانون آیین دادرسی مدنی است؛ و این که بلافاصله در تبصره این ماده آمده است: تجدیدنظرخواهی یا فرجام خواهی محکوم علیه نسبت به محکومیت کیفری و ضرر و زیان ناشی از جرم به صورت توامان مستلزم پرداخت هزینه دادرسی در امر حقوقی و رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی نیست؛ و از طرفی طبق ماده ۱۵ قانون مذکور دادخواست مطالبه ضرر و زیان از سوی مدعی خصوصی در دادگاه کیفری تا قبل از ختم دادرسی باید تقدیم شود که نتیجتا رسیدگی توامان خواهد بود و تصور تفکیک بین این دو دعوا در مرجع کیفری موضوعیت ندارد، حل تعارض بین انتهای ماده مذکور و تبصره آن به چه صورت است و منظور مقنن از انتهای ماده چه مواردی است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
حکم مقرر در تبصره ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ فراز دوم ماده مذکور را در خصوص محکوم علیه که نسبت به محکومیت کیفری و ضرر و زیان ناشی از جرم به صورت توأمان تجدیدنظرخواهی کرده است، تخصیص داده است؛ بنابراین بین ماده ۱۵ و ماده ۴۳۶ و تبصره آن از قانون یادشده تعارضی وجود ندارد.