نظریه شماره 7/99/94 مورخ 1399/02/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعلق گرفتن خسارت تاخیر تادیه به دیون پس از فوت شخص

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/94
شماره نظریه۷/۹۹/۹۴
شماره پرونده۹۹-۶۲-۹۴ح
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۲/۲۸
موضوع نظریهآیین دادرسی مدنی
محور نظریهخسارت تاخیر تادیه

چکیده نظریه شماره 7/99/94 مورخ 1399/02/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعلق گرفتن خسارت تاخیر تادیه به دیون پس از فوت شخص:خسارت تأخیر تأدیه نسبت به محکوم به مالی تا زمان اجرای حکم قابل محاسبه است،مگراین که در این فاصله محکوم له در اجرای دادنامه تعلل کرده باشد.با فوت محکوم علیه،عملیات اجرایی تا زمان معرفی ورثه متوقف می شود و چون محکوم له باید وفق این ماده به وظیفه قانونی خود عمل کند،لذا در صورت معرفی ورثه محکوم علیه توسط محکوم له، خسارت تأخیر تأدیه تا زمان اجرای حکم قابل محاسبه است.

استعلام

آیا پس از فوت شخص به دیون وی خسارت تأخیر تأدیه تعلق می گیرد به عبارت دیگر آیا دادگاه در جهت محکومیت ورثه به پرداخت اصل دین از محل ترکه متوفی می تواند آنان را به پرداخت خسارت تأخیر تأدیه موضوع ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۷۹ از محل ترکه محکوم کند؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱- خسارت تأخیر تأدیه نسبت به محکوم به مالی تا زمان اجرای حکم قابل محاسبه است، مگراین که در این فاصله محکوم له در اجرای دادنامه تعلل کرده باشد که در این فاصله محاسبه خسارت تأخیر تأدیه مجوز قانونی ندارد.

۲- مطابق ماده ۳۱ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶ با فوت محکوم علیه، عملیات اجرایی تا زمان معرفی ورثه متوقف می شود و چون محکوم له باید وفق این ماده به وظیفه قانونی خود عمل کند، لذا در صورت معرفی ورثه محکوم علیه توسط محکوم له، خسارت تأخیر تأدیه تا زمان اجرای حکم قابل محاسبه است؛ اما چنانچه محکوم له به وظیفه قانونی خود عمل نکرده باشد، خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ فوت قابل محاسبه نیست.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته