ماده 41 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۱ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: هر کس از افراد مردم عامدا موجبات فرار اشخاصی را که قانونا محبوس یا دستگیر شدهاند فراهم آورد بطریق ذیل مجازات خواهد شد:

هر گاه محبوس محکوم به اعدام یا حبس دائم یا رجم یا صلب بوده مجازات او یک تا سه سال و اگر محبوس متهم به جرمی بوده که مجازات آن اعدام یا رجم یا صلب است مجازات از شش ماه تا دو سال حبس و در سایر موارد و احوال مجازات او سه ماه تا یک سال حبس خواهد بود.