ماده 741 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۷۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: مدت مرور زمان بترتیب زیر شروع میشود:
۱ – در دعوی مالکیت یا وقفیت نسبت باعیان و اموال غیرمنقوله از تاریخ تصرف مدعی مرور زمان.
۲ – راجع بحقوق ارتفاقی و انتفاعی از تاریخی که نسبت باستفاده از حق نامبرده جلوگیری شده.
۳ – راجع باسترداد اماناتی که محدود بمدت معینی نباشد و همچنین راجع بتعهداتی که برای انجام آنها مدتی معین نشده یا عندالمطالبه باید انجام شود از تاریخی که بوسیله اظهارنامه رسمی یا اقامه دعوی مطالبه شده است.
۴ – راجع باسترداد وثیقه از روزی که بوسیله تادیه دین یا بوسیله دیگر وثیقه فک شده است.
۵ – در دعاوی ناشیه از معاملات از قبیل عیب و غبن و غیره از تاریخ وقوع معامله و در دعوی بطلان تقسیم از تاریخ تقسیم.
در دعوی مستحق للغیر بودن مورد معامله مرور زمان نسبت برجوع مشتری بر بایع راجع به ثمن معامله و خسارات وارده از تاریخی شروع میشود که مستحق للغیر بودن مورد معامله ثابت و ملک از تصرف مشتری خارج شده باشد لیکن اگر مشتری بدون اینکه بر او دعوی شده یا ملک از تصرف او خارج شده باشد مدعی مستحق للغیر بودن مبیع شود مدت مرور زمان از تاریخ وقوع معامله شروع میشود.
۶ – در دعوی بر مستخدمین و وکلا راجع به برگها و اسنادی که بآنها داده شده از تاریخ صدور حکم نهایی در قضیه یا خروج وکیل از وکالت یا خروج مستخدم از استخدام.
۷ – در دعوی وکیل بر موکل بابت حق الوکاله و هزینه ای که از طرف موکل پرداخته و از تاریخ حکم نهایی و در صورت خروج وکیل از وکالت بواسطه عزل وکیل یا صلح دعوی یا غیر آن از تاریخ خروج وکیل از وکالت.
۸ – در دعاوی راجعه بخسارت دادرسی از تاریخ آخرین حکم.
۹ – در دعاوی راجع بخسارت اجراء حکم از تاریخ اجراء.
۱۰ – در دعوی بر معمار و هنرپیشه راجع بعیبی که در عمل آنها پیدا شده از تاریخ تمام شدن عمل.
۱۱ – در سایر دعاوی از زمانی که صاحب مال یا حق یا داین مستحق مطالبه میگردد.
دیونی که برای پرداخت آن مدت معین نشده یا عندالمطالبه باید داده شود مشمول بند سوم این ماده نبوده و از تاریخ دین مرور زمان شروع میشود.