ماده ۲ قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: واگردانی دستی ویرایشگر دیداری |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
* [[ماده 3 قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 3 قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول|مشاهده ماده بعدی]] | ||
* [[ماده ۱ قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده ۱ قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول|مشاهده ماده قبلی]] | ||
{{مواد قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۸
| ماده ۲ قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول | |
|---|---|
| ۱۴۰۱/۹/۰۶ | |
 | |
| نوع | قانون |
| مرجع تصویب | مجلس شورای اسلامی |
| قلمروی اجرایی | ایران  |
| تاریخ تصویب | ۱۴۰۳/۰۲/۱۰ |
| تاریخ ابلاغ | ۱۴۰۳/۰۳/۱۳ |
| وضعیت | در حال اجرا |
ماده ۲ قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول: دفاتر اسناد رسمی مکلفند به درخواست طرفین معامله اسناد مربوط به قراردادهای خصوصی اشخاص در خصوص اموال غیرمنقول از قبیل تعهد به، بیع قولنامه مبایعه نامه و امثال آن را تنظیم و ثبت نمایند. در این صورت باید مبلغ دقیق ثمن مورد توافق طرفین و همچنین شروط مورد نظر آنها اعم از پیش‌بینی اقساط ثمن و زمان پرداخت آن پیش‌بینی انحلال و فسخ یا اسقاط آن با رعایت مقررات مربوط در سند درج گردد. مأخذ محاسبه عوارض و وجوه قانونی از قبیل حق الثبت، حق التحریر و هزینه دادرسی قراردادهای مذکور تابع حکم مندرج در تبصره (۳) ماده (۶۴) قانون مالیات‌های مستقیم اصلاحی ۱۳۹۴/۴/۳۱ ارزش معاملاتی) می‌باشد.