ماده 239 قانون مجازات عمومی مصوب 1304: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(Wikihagh admin صفحهٔ ماده 239 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 را به ماده ۲۳۹ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
برچسب: تغییرمسیر حذف شد
 
خط ۱: خط ۱:
#تغییر_مسیر [[ماده ۲۳۹ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴]]
{{منسوخ}}'''ماده ۲۳۹ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳:''' هر کس از ضعف نفس یا هوا و هوس یا حوایج شخص نابالغ یا شخص غیر رشیدی استفاده کرده بر ضرر او نوشته یا سندی از قبیل تمسک و قبض و حواله و برات و فته طلب و مفاصا حساب و نوشته امانت یا قبض اشیاء منقوله و اجناس تجارتی و غیره و هر چیز که موجب التزامی شود از او بگیرد بهر نحو و بهر طریق که اینکار کرده باشد بحبس تادیبی از ششماه تا دو سال محکوم خواهد شد و ممکن است بتادیه غرامت از پنجاه الی پانصد تومان نیز محکوم شود و اگر مرتکب ولایت یا وصایت بر آن شخص داشته مجازات او از سه سال تا هفت سال حبس مجرد است.
 
* [[ماده 238 مکرر قانون مجازات عمومی مصوب 1304|مشاهده ماده قبلی]]
* [[ماده 240 قانون مجازات عمومی مصوب 1304|مشاهده ماده بعدی]]
 
{{مواد قانون مجازات عمومی مصوب 1304}}
[[رده:مواد قانون مجازات عمومی مصوب 1304]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۸

ماده ۲۳۹ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳: هر کس از ضعف نفس یا هوا و هوس یا حوایج شخص نابالغ یا شخص غیر رشیدی استفاده کرده بر ضرر او نوشته یا سندی از قبیل تمسک و قبض و حواله و برات و فته طلب و مفاصا حساب و نوشته امانت یا قبض اشیاء منقوله و اجناس تجارتی و غیره و هر چیز که موجب التزامی شود از او بگیرد بهر نحو و بهر طریق که اینکار کرده باشد بحبس تادیبی از ششماه تا دو سال محکوم خواهد شد و ممکن است بتادیه غرامت از پنجاه الی پانصد تومان نیز محکوم شود و اگر مرتکب ولایت یا وصایت بر آن شخص داشته مجازات او از سه سال تا هفت سال حبس مجرد است.