ماده 213 قانون مجازات عمومی مصوب 1304

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۱۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳: منسوخه ۲۸/۱۲/۱۳۱۳ - الف (منسوخه ۲۸/۱۲/۱۳۱۳)– اشخاص ذیل بحبس تادیبی از۶ماه تا دو سال محکوم خواهند شد:

۱ – هر کس عایدات حاصله از فحشاء زنی را وسیله تمام یا قسمتی از معیشت خود قرار دهد.

۲ – هر کس فاحشه را در شغل فاحشه گی حمایت کند.

ب (منسوخه ۲۸/۱۲/۱۳۱۳)– هر کس زنی را با علم باینکه آن زن در خارجه بشغل فاحشه گی مشغول خواهد شد برای رفتن بخارجه تشویق کند و یا مسافرت او را بخارجه تسهیل نماید . و یا او را ولو با رضایت خودش بخارجه ببرد و یا برای رفتن بانجا اجیر کند بحبس تادیبی از یک سال تا سه سال محکوم می شود اگرچه اعمال مختلفه که مبانی جرم محسوب می شود در ممالک مختلفه صورت گرفته باشد. در موارد ذیل مرتکب بحداکثر مجازات مزبور محکوم خواهد شد.

۱ – در صورتی که زن کمتر از۱۸ سال تمام داشته باشد.

۲ – در صورتی که مرتکب برای انجام مقصود خود به عنف یا تهدید متوسل شده باشد – هر گاه مرتکب یکی از اشخاص مذکور در قسمت اخیر بند الف ماده ۲۰۷ باشد مجازات از حبس با کار اجباری از دو تا ۵ سال خواهد بود. در مورد بند‹‹ب›› این ماده شروع بارتکاب نیز قابل مجازات است.