ماده 150 قانون مجازات عمومی مصوب 1304

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۵۰ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳: هر یک از قضات محاکم یا مستنطقین یا مدعی العموم ها که تظلمی مطابق شرایط قانونی نزد او برده شده و رسیدگی بآن از وظایف او بوده و با وجود این بهر عذر و بهانه اگر چه بعذر سکوت یا اجمال یا تناقض قانون امتناع از رسیدگی کند یا رسیدگی یا صدور حکم را بر خلاف قانون بتاخیر اندازد یا بر خلاف صریح قانون رفتار کند از شغل قضایی منفصل بعلاوه بتادیه خسارات وارده نیز محکوم خواهد شد.