اعمال حقوقی؛ قرارداد - ایقاع (کاتوزیان): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:


== بخشی از کتاب ==
== بخشی از کتاب ==
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب اینطور می‌نویسند:<blockquote>«در تعریف [[تعهد]] مرسوم است که می‌گویند: «رابطه حقوقی است که به موجب آن شخصی می‌تواند از دیگری انجام دادن امری را بخواهد.» این رابطه، به اعتبار حق متعهدله، طلب، و به لحاظ التزام متعهد، «[[دین]]» نامیده می‌شود. ولی، برای پرهیز از این پندار که تعهد بستگی کامل به شخصیت اطراف آن دارد و نیز بدین منظور که تعریف بتواند تعهد [[جاعل]] و امضاکننده سند در وجه حامل را دربرگیرد، بعضی پیشنهاد کرده‌اند: «تعهد وضع حقوقی است که به موجب آن شخصی عهده‌دار انجام دادن کاری می‌شود.» اصطلاح تعهد به‌طور معمول در موردی به کار می‌رود که مدیون، بنا به اراده خود، عهده‌دار انجام یا خودداری از کاری می‌شود. دیونی را که به حکم قانون بر او تحمیل شده‌است [[التزام]] می‌نامند؛ چنان‌که در قانون مدنی نیز این گونه امور زیر عنوان «[[الزامات خارج از قرارداد]]» مورد مطالعه واقع شده‌است. با وجود این، به کار بردن اصطلاح «تعهد»، به معنای حق دینی، نادرست هم نیست؛ زیرا در قانون مدنی نیز بسیاری از قواعد حق دینی به معنی اعم، با عنوان «سقوط تعهدات» و «تبدیل تعهد» بررسی شده‌است.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی اعمال حقوقی (قرارداد-ایقاع) ویرایش جدید|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652680|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=-}}</ref></blockquote>
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب اینطور می‌نویسند:<blockquote>«در تعریف [[تعهد]] مرسوم است که می‌گویند: «رابطه حقوقی است که به موجب آن شخصی می‌تواند از دیگری انجام دادن امری را بخواهد.» این رابطه، به اعتبار حق متعهدله، [[طلب]]، و به لحاظ التزام متعهد، «[[دین]]» نامیده می‌شود. ولی، برای پرهیز از این پندار که [[تعهد]] بستگی کامل به شخصیت اطراف آن دارد و نیز بدین منظور که تعریف بتواند تعهد [[جاعل]] و امضاکننده سند در وجه حامل را دربرگیرد، بعضی پیشنهاد کرده‌اند: «تعهد وضع حقوقی است که به موجب آن شخصی عهده‌دار انجام دادن کاری می‌شود.» اصطلاح تعهد به‌طور معمول در موردی به کار می‌رود که مدیون، بنا به [[اراده]] خود، عهده‌دار انجام یا خودداری از کاری می‌شود. دیونی را که به حکم [[قانون]] بر او تحمیل شده‌است [[التزام]] می‌نامند؛ چنان‌که در [[قانون مدنی ایران|قانون مدنی]] نیز این گونه امور زیر عنوان «[[الزامات خارج از قرارداد]]» مورد مطالعه واقع شده‌است. با وجود این، به کار بردن اصطلاح «تعهد»، به معنای حق دینی، نادرست هم نیست؛ زیرا در قانون مدنی نیز بسیاری از قواعد [[حق دینی]] به معنی اعم، با عنوان «[[سقوط تعهدات]]» و «[[تبدیل تعهد]]» بررسی شده‌است.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی اعمال حقوقی (قرارداد-ایقاع) ویرایش جدید|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652680|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=-}}</ref></blockquote>
 
== جستارهای وابسته ==
 
* [[عمل حقوقی]]
* [[قرارداد]]
* [[ایقاع]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۶: خط ۲۲:
[[رده:کتاب های حقوق مدنی]]
[[رده:کتاب های حقوق مدنی]]
[[رده:کتاب های ناصر کاتوزیان]]
[[رده:کتاب های ناصر کاتوزیان]]
[[رده:قرارداد]]
[[رده:ایقاع]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۵

دوره مقدماتی حقوق مدنی (اعمال حقوقی قرارداد - ایقاع) نام کتابی است از ناصر کاتوزیان که توسط شرکت سهامی انتشار به چاپ رسیده‌است.

اعمال حقوقی؛ قرارداد - ایقاع
دوره مقدماتی حقوق مدنی اعمال حقوقی (کاتوزیان).jpg
نویسنده(ها)ناصر کاتوزیان
کشورایران
مکان ناشر فارسی: تهران
زبانفارسی
موضوع(ها)حقوق مدنی
ناشرشرکت سهامی انتشار
تاریخ نشر
۱۳۹۸
شمار صفحات۵۱۲



محتوای کتاب

کتاب دوره مقدماتی حقوق مدنی (اعمال حقوقی قرارداد - ایقاع) در ۲بخش کلی تدوین گردیده‌است:

  1. بخش اول: این بخش به توضیح و تفسیر قواعد عمومی قراردادها اختصاص دارد. عناوین مورد بحث در این بخش عبارتند از: مفهوم و اقسام عقد، انعقاد و اعتبار عقد، اثر قرارداد و …
  2. بخش دوم: در این بخش مبحث ایقاع مورد مطالعه قرار گرفته‌است. تعریف و ماهیت ایقاع، آثار و قلمرو ایقاع، مفهوم و ماهیت ابراء، آثار ابراء و … از مباحث مطرح شده ذیل این بخش هستند.[۱]

بخشی از کتاب

نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب اینطور می‌نویسند:

«در تعریف تعهد مرسوم است که می‌گویند: «رابطه حقوقی است که به موجب آن شخصی می‌تواند از دیگری انجام دادن امری را بخواهد.» این رابطه، به اعتبار حق متعهدله، طلب، و به لحاظ التزام متعهد، «دین» نامیده می‌شود. ولی، برای پرهیز از این پندار که تعهد بستگی کامل به شخصیت اطراف آن دارد و نیز بدین منظور که تعریف بتواند تعهد جاعل و امضاکننده سند در وجه حامل را دربرگیرد، بعضی پیشنهاد کرده‌اند: «تعهد وضع حقوقی است که به موجب آن شخصی عهده‌دار انجام دادن کاری می‌شود.» اصطلاح تعهد به‌طور معمول در موردی به کار می‌رود که مدیون، بنا به اراده خود، عهده‌دار انجام یا خودداری از کاری می‌شود. دیونی را که به حکم قانون بر او تحمیل شده‌است التزام می‌نامند؛ چنان‌که در قانون مدنی نیز این گونه امور زیر عنوان «الزامات خارج از قرارداد» مورد مطالعه واقع شده‌است. با وجود این، به کار بردن اصطلاح «تعهد»، به معنای حق دینی، نادرست هم نیست؛ زیرا در قانون مدنی نیز بسیاری از قواعد حق دینی به معنی اعم، با عنوان «سقوط تعهدات» و «تبدیل تعهد» بررسی شده‌است.»[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی اعمال حقوقی (قرارداد-ایقاع) ویرایش جدید. چاپ -. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652676
  2. ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی اعمال حقوقی (قرارداد-ایقاع) ویرایش جدید. چاپ -. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652680