ماده 23 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
۹ – محل توضیحات. | ۹ – محل توضیحات. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
سند وفات: سندی است که وفات افراد و اطلاعات فوت در آن قید می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6406000|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref> | سند وفات: سندی است که وفات افراد و اطلاعات فوت در آن قید می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6406000|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 23 قانون ثبت احوال == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# در سند ثبت وفات باید محل، روز، ماه و سال وفات و تاریخ ثبت درج شود. | |||
# اطلاعات هویتی فرد متوفی شامل نام، نام خانوادگی، جنسیت، تاریخ تولد، شغل، و شماره شناسنامه باید ذکر شود. | |||
# در صورت داشتن پروانه اقامت، شماره و تاریخ و محل صدور آن باید در سند آورده شود. | |||
# علت وفات در صورت مشخص بودن باید قید گردد. | |||
# اطلاعات هویتی والدین فرد متوفی شامل نام، نام خانوادگی، شماره شناسنامه و محل صدور باید ذکر شود. | |||
# اطلاعات اعلام‌کننده وفات شامل نام و نام خانوادگی، شماره شناسنامه، محل صدور شناسنامه، محل اقامت و سمت ارائه گردد. | |||
# گواهان نیز باید نام، نام خانوادگی، شماره شناسنامه، محل صدور شناسنامه، محل اقامت و شغل خود را ارائه دهند. | |||
# نام، نام خانوادگی و امضای نماینده یا مأمور ثبت احوال و اثر مهر در سند آورده شود. | |||
# شماره و سری برگ مخصوص ثبت وفات باید ذکر گردد. | |||
# محلی برای توضیحات اضافی در سند پیش‌بینی شده است. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون ثبت احوال}} | {{مواد قانون ثبت احوال}} | ||
[[رده:مواد قانون ثبت احوال]] | [[رده:مواد قانون ثبت احوال]] | ||
[[رده:ثبت وفات]] | [[رده:ثبت وفات]] | ||
[[رده:سند ثبت وفات]] | [[رده:سند ثبت وفات]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0115}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۴
ماده 23 قانون ثبت احوال: در سند ثبت وفات باید اطلاعات زیر قید گردد.
۱ – محل، روز، ماه و سال وفات و تاریخ ثبت.
۲ – نام و نام خانوادگی و جنس و تاریخ تولد و شغل و شماره شناسنامه و شناسنامه یا پروانه اقامت و تاریخ و محل صدور شناسنامه یا پروانه اقامت در گذشته.(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)
۳ – علت وفات در صورتی که مشخص باشد.
۴ – نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه پدر و مادر در گذشته.(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)
۵ – نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه و محل اقامت و سمت اعلام‌کننده.(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)
۶ – نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه و محل اقامت و شغل گواهان.(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)
۷ – نام و نام خانوادگی و امضاء نماینده یا مأمور ثبت احوال و اثر مهر.
۸ – شماره و سری برگ مخصوص ثبت وفات.
۹ – محل توضیحات.
توضیح واژگان
سند وفات: سندی است که وفات افراد و اطلاعات فوت در آن قید می شود.[۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 23 قانون ثبت احوال
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- در سند ثبت وفات باید محل، روز، ماه و سال وفات و تاریخ ثبت درج شود.
- اطلاعات هویتی فرد متوفی شامل نام، نام خانوادگی، جنسیت، تاریخ تولد، شغل، و شماره شناسنامه باید ذکر شود.
- در صورت داشتن پروانه اقامت، شماره و تاریخ و محل صدور آن باید در سند آورده شود.
- علت وفات در صورت مشخص بودن باید قید گردد.
- اطلاعات هویتی والدین فرد متوفی شامل نام، نام خانوادگی، شماره شناسنامه و محل صدور باید ذکر شود.
- اطلاعات اعلام‌کننده وفات شامل نام و نام خانوادگی، شماره شناسنامه، محل صدور شناسنامه، محل اقامت و سمت ارائه گردد.
- گواهان نیز باید نام، نام خانوادگی، شماره شناسنامه، محل صدور شناسنامه، محل اقامت و شغل خود را ارائه دهند.
- نام، نام خانوادگی و امضای نماینده یا مأمور ثبت احوال و اثر مهر در سند آورده شود.
- شماره و سری برگ مخصوص ثبت وفات باید ذکر گردد.
- محلی برای توضیحات اضافی در سند پیش‌بینی شده است.
منابع
- ↑ محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6406000