ماده ۴ قانون استخدام کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۴ قانون استخدام کشوری:''' مستخدمین وزارتخانه‌ ها و موسسات دولتی مشمول این قانون از دو نوع خارج نخواهند بود رسمی و پیمانی. تبصره - افرادی که طبق مقررات قانون کار به خدمت دولت مشغول میشوند کارگر شناخته شده و با آنان طبق مقررات قانون کار رفت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰: خط ۱۰:


[[رده: مواد قانون استخدام کشوری]]
[[رده: مواد قانون استخدام کشوری]]
== رویه های قضایی ==
* [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعتراض به بخشنامه شماره ۱۳۰۱/۹ ۶/۶/۱۳۶۴ سازمان امور اداری]]
* [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال تصویب نامه های شماره ۱۷۵۹۸- ۲۲/۳/۶۳ و ۸۴۷۱/ت ۱۴۳۷۰- ۱۰/۷/۷۴ هیأت وزیران]]
* [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۸۲۵/د مورخ ۱/۳/۱۳۶۵ سازمان امور اداری و استخدامی کشور]]
* [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۲۳ مستمریها صادره از سازمان تأمین اجتماعی]]
* [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۲۱۲۵۷/۴/الف مورخ ۲۴/۹/۱۳۷۱ مدیرکل کارگزینی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی]]
* [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری (دادنامه شماره: ۶۲/۱۴۳ ،کلاسه پرونده: ۱/۷۳)]]
* [[رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره توالی اشتغال به مشاغل سخت و زیان آور]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۵

ماده ۴ قانون استخدام کشوری: مستخدمین وزارتخانه‌ ها و موسسات دولتی مشمول این قانون از دو نوع خارج نخواهند بود رسمی و پیمانی.

تبصره - افرادی که طبق مقررات قانون کار به خدمت دولت مشغول میشوند کارگر شناخته شده و با آنان طبق مقررات قانون کار رفتار خواهد شد

افرادی که طبق قوانین خاص خود کارگر شناخته شده اند مشمول مقررات این قانون نیستند.

تشخیص مشاغل کارگری در وزارتخانه ها و موسسات دولتی مشمول این قانون به عهده سازمان امور اداری و استخدامی کشور است.

رویه های قضایی