وصیت
به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱] وصیت را به معنای وصل و الحاق دانستهاند؛ گویا موصی با وصیت، تصرفات زمان حیات خود در اموالش را، به تصرفات پس از وفات خویش، وصل میکند.[۲]
انشای اراده موصی، دلالت بر این دارد که وصیت، عملی حقوقی است،[۳] قصد انشاء، باید به وسیله الفاظی که صراحت در معنای وصیت دارد؛ احراز گردد؛ نظیر ذکر لفظ (موت) در وصیت نامه.[۴]
وصیت، از مصادیق احوال شخصیه، بهشمار میآید،[۵] اعم از غیر تبرعی و تبرعی،[۶] نظیر وصیت به امور خیریه[۷] یا وصیت به ابراء،[۸] و شامل وصیت بر محصور نیز میشود.[۹]
مواد مرتبط
ماهیت
عقد یا ایقاع بودن
همان گونه در امکان رجوع از وصیت، تردیدهایی وجود دارد؛ در عقد یا ایقاع بودن آن نیز، اختلافاتی مطرح است.[۱۰]
اقسام وصیت
وصیت بر دو قسم است: تملیکی و عهدی.[۱۱]
وصیت تملیکی
مقاله اصلی: "وصیت تملیکی"
وصیت تملیکی عبارت است از این که کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجاناً تملیک کند.[۱۲]
وصیت عهدی
مقاله اصلی: "وصیت عهدی"
وصیت عهدی عبارت است از این که، شخصی یک یا چند نفر را برای انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگری مأمور مینماید.[۱۲]
وصیت عام
مقاله اصلی: "وصیت عام"
وصیت عام، عبارت است از وصیتی که برای مصرف محدود و محصور، انشاء نشده باشد.[۱۳]
مقالات مرتبط
- تبیین و تحلیل دلائل عقد یا ایقاع بودن وصیت تملیکی در فقه و حقوق با محوریت نظر استاد جعفری لنگرودی
- عهدی یا تملیکی بودن اجارة اشخاص
- بررسی فقهی و حقوقی ارث رد و اجازه در معاملات غیر نافذ
کتب مرتبط
- حقوق مدنی (صفایی و شعبانی کندسری)
- دوره مقدماتی حقوق مدنی (شفعه، وصیت، ارث)
- شرح حقوق مدنی ایران (وصیت در حقوق ایران و مذاهب اسلامی)
- شفعه، وصیت، ارث
- شرح حقوق مدنی ایران (وصیت در حقوق ایران و مذاهب اسلامی)
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
- ↑ یداله بازگیر. موازین حقوقی امور حسبی در آرای دیوانعالی کشور (جلد دوم) (وصیت، حصر وراثت، ارث). چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2643544
- ↑ سیدمرتضی قاسمزاده و حسن ره پیک. تبیان حقوق پژوهش نامه قرآنی حقوق (جلد دوم) (حقوق خصوصی). چاپ 1. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1498388
- ↑ محمد بروجردی عبده. حقوق مدنی (اموال و مالکیت، عقود و معامات و الزامات، ضمان قهری، عقود معین، اخذ به شفعه و وصیت). چاپ 1. گنج دانش، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 245404
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 345460
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 297360
- ↑ آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. قواعد فقهیه (جلد اول). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 289052
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 296620
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 345460
- ↑ ماده ۸۲۵ قانون مدنی
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ماده ۸۲۶ قانون مدنی
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 856404