ماده ۴۴ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۴ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران: سازمان می‌تواند در صورت آگاهی از ارائه اطلاعات خلاف واقع، ناقص یا گمراه کننده از طرف ناشر در بیانیه ثبت یا اعلامیه پذیره نویسی، عرضه عمومی اوراق بهادار را در هر مرحله‌ای که باشد، متوقف کند.

نکات توضیحی

باید در نظر داشت که تضمین اقتصادی بودن طرح‌ها از وظایف سازمان نیست بلکه تضمین اطلاعات صحیح به عموم اشخاص از وظایف آن می‌باشد. پس سازمان تنها در جایی می‌تواند از ارائه تأییدیه خودداری نماید که اطلاعات ارائه شده مبهم یا ناصحیح باشند یا طرح موضوع انتشار اوراق به وضوح غیر اقتصادی باشد. هرگونه اجازه انتشار اوراق بهادار در این حالت می‌تواند به معنای نفی یکی از مهم‌ترین وظایف سازمان باشد که همانا از حقوق سرمایه‌گذارن جزء و ایجاد بازار کارا و شفاف موضوع ماده 2 قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران است.[۱]

انتقادات

برخی معتقدند، لفظ «می‌تواند» مندرج در این ماده باید اصلاح شود؛ زیرا رعایت مصالح عمومی به جای اختیار، تکلیف را می‌طلبد. قانونگذار در این رابطه مسامحه‌ای غیر قابل چشم‌پوشی مرتکب شده و راه تخلف را باز گذاشته و موردی با این درجه از اهمیت را به طبع و سلیقه و صلاحدید تصمیم‌گیرندگان سازمان محول نموده است.[۲]

منابع

  1. سعید صالح احمدی. قانون بازار اوراق بهادار (بورس) در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1398.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666692
  2. سعید صالح احمدی. قانون بازار اوراق بهادار (بورس) در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1398.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666688