ماده 39 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۳۹ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲:''' هر گاه کسی که مأمور حفظ یا مراقبت یا ملازمت محبوس یا توقیف شدهای باشد با او مساعدت در فرار نماید و یا برای او راه فرارتحصیل کند و یا با او برای فرار تبانی و مواضعه نماید مأم...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۹ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: هر گاه کسی که مأمور حفظ یا مراقبت یا ملازمت محبوس یا توقیف شدهای باشد با او مساعدت در فرار نماید و یا برای او راه فرارتحصیل کند و یا با او برای فرار تبانی و مواضعه نماید مأمور مزبور بترتیب ذیل مجازات خواهد شد:

هر گاه محبوس یا توقیف شده متهم به جرمی باشد که مجازات آن اعدام یا رجم یا صلب است و یا به یکی از این مجازاتها محکوم شده باشد به سه تا ده سال حبس و اگر محکوم به حبس از ده سال به بالا یا متهم به جرمی که مجازات آن حبس از ده سال به بالا است باشد، به یک تا پنج سال حبس و در سایر موارد به ششماه تا سه سال حبس محکوم خواهد شد.