ماده 39 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۹ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: هر گاه کسی که مأمور حفظ یا مراقبت یا ملازمت محبوس یا توقیف شدهای باشد با او مساعدت در فرار نماید و یا برای او راه فرارتحصیل کند و یا با او برای فرار تبانی و مواضعه نماید مأمور مزبور بترتیب ذیل مجازات خواهد شد:

هر گاه محبوس یا توقیف شده متهم به جرمی باشد که مجازات آن اعدام یا رجم یا صلب است و یا به یکی از این مجازاتها محکوم شده باشد به سه تا ده سال حبس و اگر محکوم به حبس از ده سال به بالا یا متهم به جرمی که مجازات آن حبس از ده سال به بالا است باشد، به یک تا پنج سال حبس و در سایر موارد به ششماه تا سه سال حبس محکوم خواهد شد.