ماده 221 قانون مجازات عمومی مصوب 1304

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (تغییرمسیر به ماده ۲۲۱ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ حذف شد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۲۱ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳: هر کس در مورد دعوای حقوقی قسم متوجه او شده باشد و سوگند دروغ یاد نماید محکوم بیک سال الی سه سال حبس تادیبی خواهد شد.

۲۲۱مکرر(منسوخه ۱۸/۰۲/۱۳۵۷)– هر کس اعم از ایرانی یا خارجی در ایران یا خارج از ایران در موقع انعقاد قرارداد بمنظور انجام معامله با دولت ایران یا وزارتخانه ها یا موسسات و شرکتهای دولتی یا شهرداریها یا سازمانهایی که از بودجه عمومی بآنها کمک یا اعانه داده میشود سوگندنامه ای را امضاء کند و پس از امضای آن کذب سوگند یا نقض آن ثابت شود بحبس جنحه ای از یکسال تا سه سال یا بجزای نقدی از یک تا پنج درصد مبلغ مورد معامله یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

این مجازات مانع از تعقیب متهم در صورتیکه عمل او مشمول عناوین جزایی دیگر باشد نخواهد بود.

در مورد اشخاص حقوقی سوگندنامه باید بامضاء مدیر یا مدیران مسیول آنها برسد در اینصورت امضاء کنندگان مسیولیت جزایی دارند و جزای نقدی از اموال شرکت نیز قابل استیفاء خواهد بود.

متن سوگندنامه از طرف سازمان برنامه و بودجه تنظیم و به تایید هییت وزیران می رسد.