ماده 12 قانون ثبت احوال

ماده ۱۲ قانون ثبت احوال: ولادت هر طفل در ایران اعم از این که پدر و مادر طفل ایرانی یا خارجی باشند باید به نماینده یا مأمور ثبت احوال اعلام شود و ولادت اطفال ایرانیان مقیم خارج از کشور به مأمور کنسولی ایران در محل اقامت و اگر نباشد به نزدیکترین مأموران کنسولی یا به سازمان ثبت احوال کشور اعلام شود.

مواد مرتبط

• ماده 16 قانون ثبت احوال
• ماده ۹۹۳ قانون مدنی
• ماده ۱۰۰۱ قانون مدنی

پیشینه

ثبت ولادت اولین بار در تصویب‌نامه مصوب ۱۲۹۷ الزامی شد.

فلسفه و مبانی نظری

ثبت ولادت به دو منظور انجام می‌گیرد. اول، اجرای مصوبات قانونی. دوم، ضبط اطلاعات آماری؛ زیرا دولت‌ها نیازمند اطلاعات جمعیتی هستند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 12 قانون ثبت احوال

1. ولادت هر طفل در ایران باید ثبت شود.
2. تعیین تابعیت والدین (ایرانی یا خارجی) تأثیری بر لزوم ثبت ولادت ندارد.
3. نماینده یا مأمور ثبت احوال مسئول دریافت اعلام ولادت در ایران است.
4. ولادت اطفال ایرانیان مقیم خارج از کشور باید به مأمور کنسولی ایران اعلام شود.
5. در صورت عدم حضور مأمور کنسولی در محل اقامت، باید به نزدیکترین مأمور کنسولی یا سازمان ثبت احوال کشور اطلاع داده شود.

رویه های قضایی

نظریه مشورتی شماره ۷/۱۲۸۸ مورخ ۱۳۷۷/۳/۱۰ مقرر می‌دارد با توجه به ماده ۱ و ۱۲ و بند ۶ ماده 16 قانون ثبت احوال مصوب ۱۳۵۵ در صورتی که شخصی در سنین بالا فاقد شناسنامه باشد و به اداره ثبت احوال مراجعه کند و این اداره از صدور شناسنامه خودداری کند بدون این که کتباً جواب منفی به او بدهد نظر به این که دادگستری مرجع تظلمات عمومی است متقاضی می‌تواند به دادگاه عمومی مراجعه کند و این مسئله به دیوان عدالت مربوط نیست زیرا تصمیم از طرف اداره ثبت احوال نبوده که متقاضی ابطال آن را بخواهد و دیوان حکم به ابطال تصمیم مذکور بدهد و لذا الزام اداره ثبت احوال به صدور شناسنامه در این شرایط در دادگاه عمومی اشکالی ندارد.