ماده 15 قانون ثبت احوال

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 15 قانون ثبت احوال: ثبت ولادت بايد مستند به تصديق پزشك يا ماماي رسمي يا مؤسسه‌ اي كه طفل در آنجا متولد گرديده است باشد، در غير اين صورت‌ واقعه به تصديق دو نفر گواه ثبت مي شود.

تبصره - مهلت اعلام ولادت پانزده روز از تاريخ ولادت طفل است روز ولادت و تعطيل رسمي بعد از آخرين روز مهلت به حساب نمي آيد و در صورتي كه ولادت در‌ اثناء سفر زميني يا هوائي يا دريائي رخ دهد مهلت اعلام آن از تاريخ رسيدن به مقصد محسوب مي شود.

مواد مرتبط

پیشینه

در تصویب نامه ثبت احوال مصوب 1297 قانونگذار در خصوص اعلام ولادت مانند قانون ثبت احوال مصوب 1355، مهلت 15 روزی پیش بینی کرده بود. در قانون سجل احوال مصوب 1304 این مهلت به ده روز تقلیل یافت. قانون سجل احوال مصوب 1307 نیز همین مهلت ده روزه را تعیین کرد. در قانون اصلاح قانون ثبت احوال مصوب 1319 مجددا مهلت به 15 روز افزایش یافت و متعاقبا در قانون ثبت احوال 1355 مهلت 15 روز برای اعلام ولادت در نظر گرفته شد.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 15 قانون ثبت احوال

رابطه بین تصدیق پزشک و شهادت گواه، رابطه طولی است. یعنی در مرحله اول، ثبت ولادت با پزشک و در مرحله بعدی با شهادت گواه است.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 15 قانون ثبت احوال

  1. ثبت ولادت باید با تصدیق پزشک، مامای رسمی یا مؤسسه‌ای که نوزاد در آنجا متولد شده است، انجام شود.
  2. اگر ارائه تصدیق به‌صورت فوق ممکن نباشد، ثبت ولادت با شهادت دو نفر گواه انجام می‌شود.
  3. مهلت اعلام ولادت، پانزده روز از تاریخ ولادت نوزاد است.
  4. روز ولادت و تعطیل رسمی، در محاسبه مهلت پانزده‌روزه ثبت نمی‌شود.
  5. اگر ولادت در حین سفر زمینی، هوایی یا دریایی رخ دهد، مهلت اعلام از تاریخ رسیدن به مقصد محاسبه می‌شود.

منابع

  1. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405872
  2. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405864