آثارانتقال تبعی عقد اجاره در فقه، حقوق ایران و انگلیس
آثار انتقال تبعی عقد اجاره در فقه، حقوق ایران و انگلیس نام مقاله ای از محمود صوفی آبادی و سید حسین صفایی و میرقاسم جعفرزاده بوده که در دوره دوازدهم شماره چهل و سوم (بهار 1398) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.
چکیده
موقعیتی که از قرارداد برای طرفین قرارداد حاصل می شود در برخی موارد قابل انتقال است طرف عقد می تواند شخص ثالثی را قائم مقام خود سازد و وضع حقوقی خود را اعم از حقوق و تعهدات ناشی از قرارداد به دیگری انتقال دهد و مقصود این است که انتقال گیرنده جانشین طرف قرارداد شود و از تمام حقوق و تعهداتی که از قرارداد برای طرف عقد حاصل گشته برخوردار شود. از جمله عقودی که قانونگذار انتقال موقعیت قراردادی را در آن پیش بینی کرده است عقد اجاره است. انتقال عقد اجاره شامل هر سه نوع انتقال عقد می گردد. اجاره هم به عنوان یک عقد به صورت ارادی از ناحیه مستأجر، تبعی از ناحیه مالک و قهری از سوی طرفین قابل انتقال است. قانون مدنی ایران در ماده 498 انتقال تبعی اجاره را مقرر داشته است .مهمترین اثر انتقال تبعی عقد اجاره همانند انتقال قرارداد، قائم مقامی شخص ثالث (انتقال گیرنده) و انتقال حقوق و تعهدات ناشی از عقد اجاره اصلی به منتقلٌ الیه می باشد.بررسی نحوه قایم مقامی خریدار در انتقال تبعی اجاره نشان می دهد که نسبت به جانشینی خریدار عین مستاجره در رابطه با انتقال حق دریافت اجاره بها وحق فسخ و تخلیه به وی،در حقوق ایران و رویه قضائی دیدگاه واحدی، اتخاذ نشده است. در حقوق انگلستان نیز با انتقال تبعی اجاره به خریدار،وی موظف به قرارداد اجاره می شود و علی رغم انتقال حقوق قراردادی به خریدار، فروشنده نیز دارای مسیولیت تلقی می‌گردد.
کلیدواژه ها
- انتقال تبعی عقد اجاره
- حقوق و تعهدات انتقالی
- قایم مقامی خریدار
مواد مرتبط
- ماده 53 قانون مدنی
- ماده 219 قانون مدنی
- ماده 429 قانون مدنی
- ماده 476 قانون مدنی
- ماده 484 قانون مدنی
- ماده 485 قانون مدنی
- ماده 486 قانون مدنی
- ماده 487 قانون مدنی
- ماده 489 قانون مدنی
- ماده 490 قانون مدنی
- ماده 492 قانون مدنی
- ماده 495 قانون مدنی
- ماده 497 قانون مدنی
- ماده 498 قانون مدنی
- ماده 4 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
- ماده 12 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
- ماده 14 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
- ماده 19 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
- ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی