جرائم قابلگذشت و غیرقابلگذشت در نظام کیفری ایران
![]() | |
عنوان | جرائم قابلگذشت و غیرقابلگذشت در نظام کیفری ایران |
---|---|
نویسنده | سیامک جعفر زاده حمید علیزاده علی جان نثار کهنه شیری |
محور موضوعی | حقوق کیفری |
سال نشر | ۱۴۰۱ |
منتشر شده در | نشریه پژوهشنامه حقوق کیفری |
دوره | ۱۳ |
شماره | ۲۵ |
دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
جرائم قابلگذشت و غیرقابلگذشت در نظام کیفری ایران مقاله ای از سیامک جعفر زاده ، حمید علیزاده و علی جان نثار کهنه شیری که در تیر ماه سال 1401 در شماره 25 دوره 13 نشریه پژوهشنامه حقوق کیفری منتشر شده است.
چکیده
در قانون آیین دادرسی کیفری و قانون مجازات اسلامی رویکرد قانونگذار به تفوق جنبه عمومی جرم بر جنبه خصوصی است. بهطوریکه قانونگذار در ماده 8 قانون آیین دادرسی کیفری تمام جرائم را واجد جنبه الهی و در قانون مجازات اسلامی اصل را بر غیرقابلگذشت بودن جرائم گذاشته است. درواقع در ارتکاب هر جرم تزلزل در نظم عمومی جامعه مفروض است. در این تحقیق به روش تحلیلی - توصیفی جرائم قابلگذشت و غیرقابلگذشت در نظام کیفری ایران، بررسیشده است. درنتیجه، رویکرد مقنن در عدم تعیین ضابطه دقیق در تفکیک این جرائم، ابهام در جرائمی که شرعاً قابلگذشتاند، توسعه صلاحیت دادگاه کیفری دو، ابهام در نحوه تعیین مجازات شروع به جرم سرقت و کلاهبرداری در ماده 11 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، عدم توجه به نظم عمومی در قابلگذشت بودن برخی جرائم مهم بهمانند کلاهبرداری که مخل نظم عمومی اند و خصوص سازی عدالت کیفری، ناکارآمد تلقی میشود..
کلید واژه ها
- جرایم قابل گذشت
- جرایم غیر قابل گذشت
- جنبه عمومی جرم
- جنبه خصوصی جرم
- قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399