رای دادگاه درباره آسیب به کارگر در محل استراحت (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۴۰۱۳۷۳)
شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۴۰۱۳۷۳ |
---|---|
تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۱۱/۱۹ |
نوع رأی | رأی شعبه |
نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
گروه رأی | رای حقوقی |
موضوع | آسیب به کارگر در محل استراحت |
قاضی | احمد شیخ علیا لواسانی کرمی محمد زارع |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره آسیب به کارگر در محل استراحت: با توجه به تعریف موسع کارگاه در قانون کار، محل استراحت کارگران که در قسمتی از ساختمان نیمه کاره قرار دارد، جزئی از کارگاه محسوب است؛ بنابراین در صورتی که در محل مذکور به برخی از کارگران آسیبی وارد شود، خسارت وارده باید توسط کارفرما یا بیمه گر وی جبران گردد.
رأی دادگاه بدوی
دعوی آقای ر.م. به وکالت از آقایان ۱- م.ص. ۲- ز.خ. ۳- م.م. ۴- ک.ک. به طرفیت شرکت... با وکالت آقای م.د.، رسیدگی و صدور حکم مبنی بر الزام خوانده به پرداخت ۸۰ درصد دیه یک مرد مسلمان به مبلغ ۷۶۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال با احتساب خسارت تأخیر تأدیه و خسارات دادرسی می باشد و به شرح دادخواست و توضیحات در جلسه دادرسی اظهار داشته است: موکلین به عنوان مالکین مشاعی و پیمانکار، در جریان ساخت یک دستگاه ساختمان واقع در....... آن را نزد شرکت خوانده بیمه کرده اند و در اثر حادثه ای، آقای الف.ر. یکی از کارگران فوت می کند و بر اساس نظریه کارشناس، متوفی به میزان ۲۰ درصد و خواهان های ردیف اول تا سوم به میزان ۵۰ درصد و خواهان ردیف چهارم به میزان ۳۰ درصد مقصر حادثه تعیین و بر مبنای این نظریه حکم محکومیت کیفری موکلین به موجب دادنامه شماره ۹۱۰۶۰۴ از سوی شعبه ۱۰۷۲ دادگاه عمومی جزایی تهران صادر و قطعیت می یابد. و نظر به استنکاف خوانده از پرداخت دیه از محل قرارداد بیمه، صدور حکم به شرح خواسته را خواستار است. وکیل خوانده طی لایحه دفاعیه شماره ۱۴۷۸ اظهار داشته است: اولا: کارگر متوفی از تبعه کشور افغانستان بوده است. ثانیا: حادثه منجر به فوت در زمان استراحت و غیرمرتبط با فعالیت ساختمانی بوده و هر دو موضوع از شمول تعهدات موکل در قرارداد بیمه استنادی خارج می باشد. لذا صدور حکم به رد دعوا را خواستار است. از توجه به اوراق و محتویات پرونده، مفاد قرارداد بیمه استنادی و الحاقیه های پیوست و تصویر دادنامه محکومیت خواهان ها، دفاعیه وکیل خوانده را وارد نمی داند. چه آن که اولا: به قرارداد بیمه مذکور چند الحاقیه اضافه شده است و الحاقیه شماره ۱۷ ناظر به پوشش قرارداد بیمه به کارکنان با تابعیت غیرایرانی است که عبارت مندرج در قسمت سایر شرایط، قرارداد را تخصیص زده است. ثانیا: باتوجه به تعریف موسع کارگاه در ماده ۴ قانون کار، محل استراحت کارگران که در قسمتی از ساختمان نیمه کاره موضوع قرارداد بیمه بوده است را شامل می شود. بنابراین به استناد مواد معنونه و مواد ۱۹۸ و ۵۱۹ و ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی، حکم محکومیت خوانده به پرداخت ۷۲۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال به عنوان ۸۰ درصد از کل مبلغ دیه به میزان ۹۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال منعکس در قرارداد فی مابین طرفین و جزو تعهدات خوانده، و پرداخت هزینه دادرسی و حق الوکاله برابر تعرفه از مأخذ ۷۲۰/۰۰۰/۰۰۰ و خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست (۱۳۹۳/۲/۱۳) لغایت اجرای حکم در حق خواهان ها صادر و اعلام می شود. حکم صادره حضوری است و نسبت به مازاد مبلغ محکومیت، حکم به رد دعوی وکیل خواهان ها صادر و اعلام می شود. حکم صادره در هر دو قسمت ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است. توضیح آن که از کل مبلغ محکومیت راجع به اصل خواسته به میزان ۷۲۰/۰۰۰/۰۰۰، مبلغ ۴۵/۰۰۰/۰۰۰ در حق خواهان های ردیف اول تا سوم بالمناصفه و ۲۷۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال در حق خواهان ردیف چهارم بایستی پرداخت شود.
رئیس شعبه ۲۱ دادگاه عمومی حقوقی تهران - زارع
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
تجدیدنظرخواهی شرکت... با وکالت م.د. به طرفیت م.ص. و غیره نسبت به دادنامه شماره ۰۰۴۶۵مورخه ۱۳۹۳/۶/۸ صادره از شعبه ۲۱ دادگاه عمومی حقوقی تهران که بر اساس آن تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ ۷۲۰۰۰۰۰۰۰ ریال به عنوان اصل خواسته و پرداخت هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه و خسارت تأخیر تأدیه محکوم شده است، وارد و موجه نمی باشد. زیرا دادنامه تجدیدنظرخواسته وفق مقررات و براساس محتویات پرونده صادر شده و از ناحیه آقای وکیل تجدیدنظرخواه علل و جهات موجهی که موجبات نقض و از هم گسیختن دادنامه تجدیدنظرخواسته را فراهم نماید، ابراز و اقامه نشده است. بر این اساس تجدیدنظرخواهی خارج از شقوق مندرج در ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی تشخیص، به استناد ذیل ماده ۳۵۸ همان قانون با رد تجدیدنظرخواهی، دادنامه تجدیدنظرخواسته تأیید می شود. رأی صادره قطعی است.
رئیس و مستشار شعبه ۴۴ دادگاه تجدیدنظر استان تهران
شیخ علیا لواسانی - کرمی
مواد مرتبط
- ماده 4 قانون کار
- ماده 198 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 519 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی