ماده 4 قانون کار
ماده 4 قانون کار :کارگاه محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آن جا کار میکند، از قبیل مؤسسات صنعتی، کشاورزی، معدنی، ساختمانی، ترابری مسافربری، خدماتی، تجاری، تولیدی، امکان عمومی و امثال آنها.
کلیه تأسیساتی که به اقتضای کار متعلق به کارگاهند، از قبیل نمازخانه، ناهارخوری، تعاونیها، شیرخوارگاه، مهدکودک، درمانگاه، حمام، آموزشگاه حرفهای، قرائتخانه، کلاسهای سوادآموزی و سایر مراکز آموزشی و اماکن مربوط به شورا و انجمن اسلامی و بسیج کارگران، ورزشگاه و وسایل ایاب و ذهاب و نظایر آنها جزء کارگاه میباشند.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- کارگاه: ذیل ماده 1 توضیح داده شده است.
- کارگر: ذیل ماده 1 توضیح داده شده است.
- کارفرما: ذیل ماده 1 توضیح داده شده است.
پیشینه
از زمانی که رابطه کارگر و کارفرما ایجاد شد، محل تعاملی باید به وجود می آمد تا در آن کارگر انجام تعهد نماید و کارفرما بر آن نظارت داشته باشد که به این محل تعامل، کارگاه می گویند.[۱] ماده 5 قانون کار 1337 بیان داشته بود: «کارگاه عبارت از محلی است که کارگر در آن جا به دستور کارفرما کار میکند از قبیل اماکن عمومی و مؤسسات صنعتی و معدنی و ساختمانی و بازرگانی و باربری و مسافربری و امثال آن. کلیه تأسیساتی که به اقتضای کار متعلق به کارگاه است از قبیل ناهارخانه - حمام - درمانگاه - ورزشگاه - آموزشگاه حرفهای و نظائر آن نیز جزو کارگاه محسوب میگردد.». ملاحظه میشود که ماده مذکور نیز بسیار مشابه نمونه خود در قانون فعلی بوده و صرفاً مصداقهای تاسیسات کارگاه در قانون جدید بیشتر است.
نکات تفسیری دکترین ماده 4 قانون کار
در این ماده مصادیق کارگاه را با ذکر عبارت «امثال آنها» تمثیلی بیان کرده است که این یک نکته ارزشمند برای این ماده است و تشخیص اینکه یک محل که در متن قانون ذکر نشده ولی ممکن است کارگاه باشد را با هیئتها و دیوان گذاشته است.[۲]
نکات توضیحی ماده 4 قانون کار
طبق نظر قانونگذار، کارگاه را فقط آن بخشی تلقی نکرده است که در آن وظایف انجام میشود بلکه محلی که برای رفاه حال کارگر نیز در نظر گرفته شده است بخشی از کارگاه است. نیروی انسانی در کنار مجموعه تأسیسات و مواد اولیه کارگاه را تشکیل میدهند. در حقوق کار، کارگاه با همه عوامل تشکیل دهنده آن به صورت یک تأسیس و مجموعه حقوقی است. بررسی قانونی کارگاه با روابط کارگر و کارفرما در داخل کارگاه از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.[۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 4 قانون کار
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- کارگاه محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار میکند.
- کارگاهها شامل انواع موسسات صنعتی، کشاورزی، معدنی، ساختمانی، ترابری و انواع دیگر میشوند.
- تاسیسات وابسته به کارگاه نیز جزء کارگاه محسوب میگردند.
- تاسیسات وابسته شامل مکانهایی مانند نمازخانه، ناهارخوری، تعاونیها، و مهدکودک میباشند.
- مراکز آموزشی مانند کلاسهای سوادآموزی و آموزشگاههای حرفهای نیز جزء کارگاه به حساب میآیند.
- اماکن مربوط به شورا، انجمن اسلامی، بسیج کارگران و ورزشگاهها جزئی از کارگاه هستند.
- وسایل ایاب و ذهاب نیز جزء تاسیسات متعلق به کارگاه میباشند.
مصادیق و نمونه ها
مؤسسات صنعتی، تولیدی، آموزشی، معالجاتی، بیمارستانی، معدنی، ساختمانی، ترابری، مسافربری و اماکن عمومی و امثال آن ها تماماً میتوانند مصادیق و نمونههای کارگاه باشند.[۴]
رویه های قضایی
- رای دادگاه درباره آسیب به کارگر در محل استراحت (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۴۰۱۳۷۳)
- نظریه شماره 7/1400/51 مورخ 1400/03/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قوانین پیمانکاری
مقالات مرتبط
- نظریه «حاکمیت مشترک نیروی کار و سرمایه» در حقوق شرکتهای تجارتی ایران
- بررسی وضعیت استخدامی کارگران شاغل در بخش عمومی
منابع
- ↑ حسن رحیمی. مجله دادگستر ، شماره 22، تابستان 1385. کیهان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2392488
- ↑ علیقلی فرحپور. اختلافات کارگر و کارفرما در آرای دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4830308
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3118828
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. حقوق کار جمهوری اسلامی ایران با انضمام قانون کار، قانون تأمین اجتماعی و قانون بیمه بیکاری). چاپ 1. پایدار، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3287172