رای دادگاه درباره استفاده از نام تجاری ثبت نشده متعلق به دیگری (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۰۳۵۰)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۰۳۵۰ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۰۳/۳۱ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | استفاده از نام تجاری ثبت نشده متعلق به دیگری |
| قاضی | احمدی رسول دوبحری قیصری |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره استفاده از نام تجاری ثبت نشده متعلق به دیگری: مطابق مقررات کنوانسیون پاریس، نام تجاری بدون ثبت نیز تحت پوشش حمایتی بوده و استفاده و ثبت آن توسط فرد دیگر، از مصادیق رقابت نامشروع تجاری محسوب می گردد.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دعوی آقای الف.ک. به وکالت از ۱- شرکا الف. با مدیریت آقای ج. ۲-آقای ع.ج. به طرفیت ۱- آقای پ.خ. با وکالت آقای الف.الف. ۲-اداره ثبت علائم تجاری مبنی بر ابطال علائم تجارتی شماره های . . . و . . . و . . . و منع استفاده خوانده اول از علامت مذکور با احتساب کلیه خسارات قانونی همچنین الزام خوانده ردیف دوم به ابطال تصدیق های علائم مذکور به این خلاصه که وکیل خواهان به شرح دادخواست توضیح داده است موکلین از سال ۲۰۰۵ به طور رسمی از اسم تجاری ثبت شده . . . و به علاوه به عنوان علامت تجاری در خصوص لوازم خانگی ازجمله بخار شور استفاده و به اقدامات بازرگانی و تجارت در کشورهای سنگاپور و ایران و دیگر کشورهای جهان می نمایند اما خوانده ردیف اول که به نوعی در مقطعی از زمان ۱۰/۷/۱۳۸۶ نماینده شرکت موکل بوده اند در ماه اسفند ۸۷ اقدام به ثبت علامت مذکور که اسم تجاری و علامت آن بوده است باهدف رقابت نامشروع نموده است که بنا به مراتب با استناد به مواد کنوانسیون پاریس و سابقه ثبت اسم تجاری و استفاده از آن قبل از ثبت خوانده درخواست صدور رأی به شرح ستون خواسته را نموده است وکیل خوانده اول در مقام دفاع طی لایحه ای که ثبت و پیوست شده است اجمالا ضمن درخواست اخذ تأمین اتباع خارجی به سمت خواهان ها ایراد نموده است و در ماهیت بیان داشته ثبت شرکت دلیل ثبت علامت نیست و موکل مقدم بر ثبت علامت خواهان در کشور سنگاپور به تاریخ ۲۴/۱۲/۸۷ مبادرت به ثبت علامت در ایران نموده است و دارای سبق استفاده از علامت در ایران می باشد از سوی خوانده ردیف دوم گزارش ثبتی واصل که ثبت و پیوست پرونده می باشد علی هذا دادگاه از توجه به محتویات پرونده و مستندات ابرازی و توضیحات و مدافعات وکلای اصحاب دعوی به شرح دادخواست و لوایح ابرازی و نیز صورت جلسه دادرسی اولا مطابق بند ۱ ماده ۲ کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی که با توجه به الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۳۷ به آن برابر ماده ۹ قانون مدنی در حکم قانون داخلی و قابل متابعت است اتباع هر یک از کشورهای اتحادیه در سایر کشورهای اتحادیه از مزایایی که قوانین مربوطه جاری به اتباع داخلی داده یا خواهد داد برخوردار می باشند بنابراین اتباع کشورهای اتحادیه از همان حمایتی بهره مند می شوند که اتباع داخلی دارا هستند لذا چون اتباع داخلی در حوضه علائم تجاری طرح دعوی معاف از ایداع تأمین هستند خواهان نیز که عضو اتحادیه می باشد از این قاعده مستثنی نیست مع الوصف ایراد معنونه مردود اعلام می گردد ثانیا راجع به ایراد سمت خواهان چون علامت متنازع فیه اسم شرکت خواهان است و خوانده دوم مدیرعامل شرکت مذکور است و از طرفی از علامت متنازع فیه در ایران استفاده شده است لذا ذینفع در طرح دعوی می باشد مع هذا ایراد سمت خواهان هم غیر وارد و مردود اعلام می گردد ثالثا در ماهیت دعوی نظر به اینکه کلمه . . . در سال ۲۰۰۵ میلادی به عنوان اسم تجاری در کشور سنگاپور به ثبت رسیده که مطابق ماده ۸ کنوانسیون پاریس و مواد ۴۶ و ۴۷ قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری حتی بدون ثبت هم قابل حمایت است و هرگونه استفاده از نام تجاری توسط اشخاص ثالث به صورت نام تجاری یا علامت یا هرگونه استفاده از آن ها که عرفا باعث فریب عموم شود غیرقانونی است از طرفی دلایل و مدارک ابرازی وکیل خواهان ازجمله فاکتورهای فروش و مدارک دال بر شرکت خواهان در هشتمین نمایشگاه بین المللی لوازم خانگی ۱۷-۱۴ آذرماه سال ۱۳۸۷ و فتوکپی قرارداد خوانده به عنوان نماینده انحصاری این محصول در کشور ایران دلالت بر سابقه استفاده ی خواهان از علامت متنازع فیه قبل از ثبت آن توسط خوانده در ایران می نماید بنا به مراتب مالکیت مقدم خواهان نسبت به علامت متنازع فیه محرز است و اقدام خوانده با وصف اطلاع وی از ثبت مقدم شرکت خواهان و توزیع محصولات از مصادیق رقابت نامشروع موضوع ماده ۱۰ مکرر کنوانسیون پاریس بوده که قابل حمایت نیست و برابر ماده ۶ سابع کنوانسیون قابل ابطال می باشد مع هذا ضمن ردّ مدافعات غیر مؤثر وکیل خوانده اول دعوی خواهان را ثابت تشخیص داده مستندا به مواد مذکور و نیز بندهای الف وز ماده ۳۲ و ۴۰ و ۴۱ قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری و مواد ۱۹۸ و ۵۱۹ از قانون آیین دادرسی مدنی حکم به ابطال تصدیق های ثبتی خوانده اول و محکومیت وی به منع استفاده از علامت . . . و پرداخت هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه در حق خواهان صادر و اعلام می گردد بدیهی است پس از قطعیت دادنامه اداره ثبت علائم تجاری مبادرت به ابطال علائم خوانده اول خواهد نمود رأی صادره حضوری و ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر تهران می باشد.
رئیس شعبه ۳ دادگاه عمومی حقوقی تهران احمدی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
آقای پ.خ. با وکالت آقای الف.الف. به طرفیت:۱- شرکت الف. . . . و ۲- آقای ع.ج. هردو با وکالت آقای الف.ک. و ۳- اداره مالکیت صنعتی نسبت به دادنامه شماره ۹۴۶-۹/۱۰/۹۱ شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظرخواهی کرده است. بر اساس دادنامه موصوف دعوی تجدیدنظر خواندگان به خواسته های صدور حکم مبنی بر ابطال علائم تجارتی به شماره های . . . . . . . . . و . . . مربوط به تجدیدنظرخواه و منع استفاده از علامت مذکور توسط نامبرده و الزام اداره ثبت علائم تجاری به ابطال تصدیق های علائم مذکور به شرح استدلال منعکس در رأی موردپذیرش قرارگرفته، حکم به ابطال تصدیق های ثبتی مبحوث عنه و محکومیت تجدیدنظرخواه به منع استفاده از علامت . . . و پرداخت خسارت دادرسی در حق تجدیدنظر خواندگان صادرشده است. اینک با بررسی محتویات و مستندات پرونده و مطالعه لوایح ابرازی وکلای طرفین، نظر به اینکه: اولا: در این مرحله ایراد موجه و مدللی که با یکی از جهات تجدیدنظرخواهی منطبق بوده و مؤثر در نقض و بی اعتباری دادنامه معترض عنه گردد از سوی وکیل تجدیدنظرخواه اقامه نشده است. ثانیا: مطابق مفاد ماده ۸ کنوانسیون پاریس نام تجاری حتی بدون ثبت نیز در کلیه کشورهای عضو اتحادیه حمایت خواهند شد و به موجب مفاد ماده ۴۷ قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری نیز نام های تجاری حتی بدون ثبت در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند. ثالثا: به دلالت مستندات مضبوط در پرونده شرکت تجدیدنظر خوانده در سال ۲۰۰۵(۱۳۸۴) در کشور سنگاپور به عنوان یکی از اعضاء اتحادیه پاریس به ثبت رسیده و با نام تجاری مذکور و مقدم بر ثبت علامت تجاری . . . از سوی تجدیدنظرخواه در ایران دارای فعالیت تجاری بوده است رابعا: ثبت علامت مبحوث عنه توسط تجدیدنظرخواه با توجه به توضیحات یادشده از مصادیق بارز رقابت مکارانه تجاری ممنوع شده به موجب ماده ۱۰ مکرر کنوانسیون پاریس بوده فلذا قانونا قابل حمایت نمی باشد خامسا: رأی دادگاه بدوی من حیث المجموع و به اعتبار نتیجه موافق مقررات قانونی و مستندات پرونده صادرشده است. بنا به مراتب مذکور، به تجویز ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی با ردّ اعتراض دادنامه تجدیدنظر خواسته تأیید و استوار می گردد این رأی قطعی است.
رئیس شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه
دوبحری قیصری