رای دادگاه درباره تهدید به عنوان مقدمه بزه آدم ربایی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۱۰۰۷۷۱)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۱۰۰۷۷۱ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۵/۱۰/۰۷ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای کیفری |
| موضوع | تهدید به عنوان مقدمه بزه آدم ربایی |
| قاضی | رضاپورعرب مقدم صادقی |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره تهدید به عنوان مقدمه بزه آدم ربایی: تهدید به عنوان مقدمه بزه آدم ربایی جرم مستقل محسوب نمی شود.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص اتهام آقایان ۱- م. ف. ۲۸ ساله اهل و ساکن اسلامشهر فاقد سابقه کیفری با قرار قبولی وثیقه آزاد ۲- ح. ک.فعلا -- - دائر بر مشارکت در آدم ربایی با وسیله نقلیه همراه با عنف و تهدید و ایراد ضرب و جرح عمدی نسبت به آقای د. ب. و اتهام آقای م. ف. دائر بر ایراد ضرب و جرح عمدی با چاقو نسبت به آقای ج. ج. موضوع کیفرخواست شماره ۲۱۰۹-۹۳/۵/۲۹ اصداری از سوی دادیار محترم شعبه سوم دادسرای عمومی و انقلاب اسلامشهر، با این توضیح که متهمان فوق آقای د. ب. را به عنف سوار اتومبیل نیسان نموده و به یک گاوداری منتقل می کنند و در آنجا هر دو متهم مشارالیه را مورد ضرب و جرح قرار می دهند ووی را به اتومبیل نیسان نیز بسته و در حال حرکت او را بر روی زمین می کشند و به مدت دو روز نیز وی را در داخل مغازه پرنده فروشی خویش محبوس کرده که در نهایت پس از رویت ج. ج. که به داخل مغازه پرنده فروشی متهم ف. آمده بود از وی درخواست نموده که موضوع محبوس بودن وی را به خانواده اش اطلاع دهد که آقای ج. ج. قصد اطلاع رسانی به خانواده آقای ب. را داشته که با مخالفت م. ف. مواجهه شده و مورد ضرب و جرح عمدی با چاقو نیز قرار گرفته دادگاه با ملاحظه جمیع اوراق و محتویات پرونده، شکایت شکات و گزارش مرجع انتظامی و توجها به گواهی های پزشکی قانونی در صفحات ۳۴-۳۵ پرونده و اینکه مامورین کلانتری ۱۵ اسلامشهر در اجرای دستور قضایی به گاوداری مورد نظر که متعلق به آقای حسن شریفی بوده اعزام و از شخص افغانی بنام س. اسماعیل ح. ی در صفحه ۴۰ پرونده تحقیق که نامبرده شاهد ایراد ضرب و جرح عمدی د. ب. توسط م. ف. بوده مضافا بر اینکه آقایان م.ز. در صفحه ۶۰ و م. ب. در صفحه ۶۲ پرونده شاهد ایراد ضرب و جرح عمدی با چاقو (قمه) به آقای ج. ج. توسط متهم م. ف. بوده اند و حتی پدر متهم ردیف اول بنام م. ف. در صفحه ۱۳۸ پرونده به ارتکاب بزه توسط فرزندش گواهی نموده است و متهم ردیف اول در صفحات ۵-۱۱ پرونده اقرار به ارتکاب جرم نموده ولی بعدا منکر ارتکاب بزه شده و مدعی بوده که شاکی د. ب. به وی رضایت داده است که رضایت نامه نیز در صفحه ۱۷ پرونده موجود بوده لیکن شاکی بعدا و در صفحه ۶۴ پرونده اعلام نموده که از ایشان شکایت داشته و آن رضایت وی به دلیل تحت فشار بودن و تهدید از طرف م. ف. اعلام شده و انصراف از رضایت را اعلام نموده و اقدامات شاکی نیز حکایت از اخذ رضایت به عنف و اکراه داشته و چنین رضایتی قابلیت استماع نداشته و متهم ردیف اول در جلسه دادرسی مورخ ۲۱/۸/۹۳ نیز دفاعی که موجبات رد ادعای شکات را فراهم آورد به عمل نیاورده است و متهم ردیف دوم نیز ( ح. ک. زاده) با وصف ابلاغ از طریق نشر آگهی حضور نیافته و دفاعی به عمل نیاورده است بنابراین اتهامات نامبردگان را محرز و مسلم دانسته فلذا مستندا به مواد ۱-۲-۳-۱۲-۱۴-۱۷-۱۸-۲۷-۱۳۴-۱۷۴-۴۴۸-۴۴۹-۴۵۲-۴۵۴-۴۶۲-۴۹۲-۷۰۹-۷۱۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ متهمان فوق را بابت سائیدگی حارصه آرنج راست و دو عدد حارصه آرنج چپ و حارصه ساعد راست و ساعد چپ و بازوی راست و بازوی چپ و زانوی پای راست و روی پای راست و ۷ عدد حارصه خلف مچ دست راست مشترکا به پرداخت جمعا ۸ صدم دیه کامل و کبودی بازوی راست ۱/۵(یک ونیم هزارم ) دیه کامل و سائیدگی حارصه شانه راست و شانه چپ و خلف قفسه سینه در سمت راست و خلف قفسه سینه در سمت چپ و پهلوی چپ و شکم و باسن چپ به پرداخت جمعا ۳/۵% (سه ونیم درصد) دیه کامل در حق آقای د. ب. محکوم و بابت بزه آدم ربایی با توجه به اینکه آدم ربایی با وسیله نقلیه انجام پذیرفته و به مجنی علیه نیز آسیب جسمی وارد شده است فلذا مستندا به ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ هر یک از متهمان ( ف. و ک. زاده) را به تحمل ۱۵ سال حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت قبلی محکوم مینماید. و همچنین متهم ردیف اول آقای م. ف. را بابت جراحت حارصه در بند انتهایی انگشت پنجم دست راست به پرداخت یک صدم از یک سوم از یک دهم دیه کامل و یک دهم درصد دیه کامل بابت تورم بسیار خفیف خلف پای چپ در حق آقای ج. ج. محکوم و به لحاظ جنبه عمومی جرم و اینکه آلت ایراد جرح چاقو بوده مستندا به تبصره ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ مشارالیه را به تحمل یک سال حبس تعزیری محکوم مینماید و از آنجائیکه تهدید مقدمه جرم آدم ربایی بوده و در صدر ماده ۶۲۱ نیر اشاره شده بنابراین جرم جداگانه ای تلقی نگردیده و در این قسمت با رعایت اصل لازم الرعایه برائت (اصل ۳۷ قانون اساسی) رای بر برائت متهمان از بزه تهدید صادر و اعلام می گردد رای صادره در خصوص متهم م. ف. حضوری و ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران بوده و در خصوص متهم ح. ک. زاده در اجرای ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی در امور کیفری غیابی و ظرف مهلت ده روز پس از ابلاغ قابل واخواهی در این شعبه سپس ظرف مهلت بیست روز پس از انقضای واخواهی قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
آقای م. ف. شناسنامه شماره... صادره از تهران متولد ۱۳۶۶طی دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۲۸۸۶۲۰۰۸۹۲ مورخه ۱۳۹۳/۸/۲۶ صادره از شعبه ۱۰۲دادگاه عمومی جزائی اسلامشهر باتهام آدم ربایی به پانزده سال حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت موقت محکوم شده و نیز در مورد ایراد ضرب و جرح عمدی به ج.ج. به پرداخت دیه و از جهت جنبه عمومی بزه چون آلت جرح چاقو بوده است به یک سال حبس محکوم شده است محکوم علیه از دادنامه دادگاه بدوی تجدیدنظرخواهی کرده است اما دلیل و مدرکی که سبب تزلزل ارکان دادنامه تجدیدنظرخواسته شود ونقض آنرا ایجاب نماید ارائه نداده است و دادگاه به استناد بند الف ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته را تایید مینماید لکن یکی از شکات بنام د. ب. طی سند رضایت نامه شماره ۳۱۴۰۱ مورخه ۱۳۹۳/۱۱/۱ رضایت خود را از محکوم علیه اعلام داشته و شاکی دیگر بنام .ج.ج. در جلسه دادگاه مورخه ۱۳۹۵/۹/۱۷ اعلام گذشت کرده است دادگاه تجدیدنظرخواه را مستحق ارفاق و تخفیف مجازات میداند لذا به استناد ماده ۳۷ و بند الف ماده ۳۸ قانون مجازات اسلامی و توجها"ماده ۱۹ قانون مذکور با اعمال دو درجه تخفیف از درجه ۳ به درجه ۵ مجازات حبس بزه آدم ربائی را به سه سال حبس تعزیری درجه ۵ تخفیف میدهد مجازات اشد قابل اجرا است و مدت بازداشت برابر ماده ۲۷ قانون مجازات اسلامی از محکومیت حبس محاسبه و کسر شود رای صادره به استناد ماده ۴۴۳ قانون آیین دادرسی کیفری قطعی است
رئیس شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشار دادگاه
رضاپورعرب - عبدالغفور صادقی