رای دادگاه درباره توهین از طریق مزاحمت تلفنی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۷۰۳)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۷۰۳ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۴/۰۷/۲۹ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای کیفری |
| موضوع | توهین از طریق مزاحمت تلفنی |
| قاضی | محمد علی علوی فر طهماسبی پاشازاده |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره توهین از طریق مزاحمت تلفنی: توهین از طریق مزاحمت تلفنی،مصداق تعدد معنوی جرم است.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص اتهام س.ن.ک. دایر بر مزاحمت بانوان و مزاحمت تلفنی و توهین و تهدید به شرح کیفرخواست صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ت. با بررسی جامع اوراق و محتویات پرونده، شکایت بی شائبه شاکی و اظهارات گواهان و گزارش مرجع انتظامی و دفاعیات بلاوجه متهم با احراز بزهکاری نامبرده و با استناد به مواد ۶۰۸ – ۶۶۹ – ۶۱۹ – ۴۶ – ۶۴۱ قانون مجازات اسلامی با رعایت مقررات ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ بابت مزاحمت بانوان به تحمل ۶ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق و بابت تهدید به تحمل دو سال حبس و بابت مزاحمت تلفنی و توهین به لحاظ اینکه فعل واحد دارای عناوین متعدد جرم و تعدد معنوی است، بنابراین به مجازات جرم اشد یعنی مزاحمت تلفنی ۶ ماه حبس محکوم می نماید که فقط مجازات اشد و یک مجازات قابل اجرا می باشد. رأی صادره حضوری ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان است.
رئیس شعبه ۱۰۳۳ دادگاه عمومی جزایی تهران -حسن پاشازاده
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای س.ن.ک. نسبت به دادنامه شماره ۰۱۰۶۰ مورخ ۱۳۹۲/۱۱/۱۹ صادره از شعبه ۱۰۳۳ دادگاه عمومی ت. که به موجب آن رای بر محکومیت تجدیدنظرخواه به شرح دادنامه تجدیدنظرخواسته اصدار یافته، نظر به اینکه تجدیدنظرخواه در این مرحله از رسیدگی دلیل خاص وجهات موجهی که موجبات نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته را فراهم نماید ارائه ننموده است و از حیث رعایت اصول و قواعد دادرسی و مبانی استدلال و استنباط و انطباق با قانون ایراد و اشکالی وارد نمی باشد. فلذا ضمن رد تجدیدنظرخواهی به عمل آمده مستندا به بند الف از ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری دادنامه معترض عنه را تائید و استوار می گرداند، رای صادره قطعی است.
شعبه ۵ دادگاه تجدیدنظراستان تهران - رئیس و مستشار
صادق علی طهماسبی - محمد علی علوی فر
مواد مرتبط
- ماده ۴۶ قانون مجازات اسلامی
- ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸