ماده ۱۷۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هر گاه صدمة وارده موجب مرض يا سلب قدرت كار كردن از كسيكه صدمه خورده در مدتي زايد بر بيست روز گردد مرتكب بشش ماه تا يكسال حبس تأديبي محكوم خواهد شد اگر صدمة وارده موجب مرض يا سلب قدرت كاركردن از كسي كه صدمه خورده است نباشد يا‌فقط در مدتي كه كمتر از بيست روز است باشد مرتكب به هشت روز الي پنجماه حبس تأديبي محكوم خواهد شد. تبصره- در مورد اين ماده هر گاه جرح بوسيله چاقو يا هر نوع اسلحه وارد شود اگر عمل مشمول قسمت اول ماده گردد كيفر آن حبس تأديبي از ششماه تا دو‌سال و اگر عمل مشمول قسمت اخير ماده گردد كيفر آن حبس تأديبي از سه ماه تا يك سال خواهد بود. بعلاوه در هر دو مورد دادگاه مرتكب را باقامت‌اجباري از ششماه تا دو سال در يكي از نقاط كشور كه از طرف دادگستري تعيين خواهد شد محكوم مينمايد در مورد اين تبصره تعقيب منوط بشكايت زيان ديده از جرم نبوده و استرداد شكايت نيز مؤثر نخواهد بود.

رویه های قضایی

رای وحدت رویه شماره 46 مورخ 1354/07/16 هیات عمومی دیوان عالی کشور (قابل گذشت بودن شکست عضو در بزه ایراد ضرب و جرح واقع در غیر مورد منازعه)