ماده 10 لایحه قانون فروش خالصجات مصوب 1334

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۰ لایحه قانون فروش خالصجات مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۹,۲۰: منسوخه ۱۷/۱۱/۱۳۴۱ - بهای خالصجاتیکه فروخته میشود بترتیب زیر مصرف میگردد.

الف – هزینه های اجرای قانون فروش خالصجات و هزینه های مربوط به امور ثبتی و دعاوی املاک خالصه از محل فروش خالصجات تا میزان ۲۵ درصد قیمت خالصجات فروخته شده تامین خواهد شد وصول اقساط خالصجات فروخته شده بعهده اعتبارات روستایی است چنانچه وجوه حاصل از فروش نقدی و اقساطی که در سررسیدها وصول میشود کمتر از ۲۵ درصد کل فروش بوده و تکافوی هزینه های اجرایی را ننماید بانک اعتبارات کشاورزی مکلف است برای امکان اجرای قانون هر ساله تا بمیزان ۲۵ درصد کل فروش برای انجام هزینه های مربوطه با تصویب وزارت کشاورزی به اختیار بنگاه خالصجات بگذارد و بتدریج از محل اقساط وصولی مستهلک سازد و بهرحال کلیه هزینه های فوق الذکر نبایستی از ۲۵ درصد قیمت خالصجات فروخته شده تجاوز نماید .

ب – بقیه وجوه ببانک اعتبارات کشاورزی واگذار میشود که برطبق اساسنامه بانک مزبور برای تاسیس شرکتهای تعاونی در دهات خالصه مورد استفاده قرار داده شود

ضمنا هزینه های ناشی از محکومیت دولت راجع به املاک خالصه و دیون قصعی و قانونی خالصجات و همچنین محکومیت های ناشی از اجرای ماده ۵ لایحه قانونی مصوب ۲ر۳ر۳۴ کمیسیون های مشترک مجلسین و مطالبات صاحبان اراضی فرودگاهها از این محل تادیه میشود.

تبصره ۱ – واگذاری و تعویض املاک خالصه در قبال محکومیت دولت ممنوع است.

تبصره ۲ – وزارت کشاورزی از املاک مزروعی خالصه میتواند برای مزارع نمونه انتخاب کند.