ماده 5 لایحه قانون فروش خالصجات مصوب 1334

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵ لایحه قانون فروش خالصجات مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۹,۲۰: ابنیه دولتی دهاتیکه طبق مقررات ماده ۳ بفروش میرسد ( باستثناء آنچه که مورد احتیاج موسسات دولتی و عام المنفعه است) مانند آبدنگ و آسیاب و حمام و دکان و غیره و همچنین اشجار متعلق بدولت و نیز حق اربابی اشجار اطراف انهار و خیابانها که فعلا سهم مالکانه از آنها گرفته میشود و یا اساسا متعلق بدولت است و همچنین مراتع خصوصی هر قریه و حقوقیکه بعنوان حق المرتع و حق الماء و یا حق الارض و امثال آن متعلق بدولت بوده و اراضی لازم برای پیشکار قنوات و حریم آنها مجموعا و مشاعا بکلیه زارعینی که در آنقریه مالک آب و خاک شده اند مجانا واگذار میگردد.

تبصره ۱ (منسوخه ۱۷/۱۱/۱۳۴۱)– ابنیه ای که میتوان از آن برای فرهنگ و بهداشت استفاده نمود اختصاص بدبستان و درمانگاه خواهد یافت.

تبصره ۲ (منسوخه ۱۷/۱۱/۱۳۴۱)– از مراتع خصوصی قراء و مزارع مساحت متناسب با تعداد اغنام و احشام زارعین هر قریه و مزرعه مشروط براینکه مساحت کل مراتع آن قریه از مساحت کل اراضی مزروعی تجاوز ننماید به تشخیص نماینده وزارت کشاورزی بزارعین واگذار و مازاد آن طبق قانون بسازمان جنگلبانی تحویل میشود.