ماده 142 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۴۲ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: اگر کسی عالما عامدا به قصد متهم نمودن غیر، آلات و ادوات جرم و یا اشیاء حاصله از آن و یا اشیائی را که یافت شدن در تصرف یکنفر موجب اتهام او میگردد بدون اطلاع آن شخص در منزل یا محل کسب و یا جیب و یا اشیائی که متعلق به اوست بگذارد یا مخفی کند و در اثر این عمل، شخص مزبور تعقیب گردد پس از ثبوت برائت آن شخص، مرتکب به حبس از ششماه تا سه سال محکوم میشود.

تبصره – در دو ماده فوق در صورتی که شخص مقام رسمی داشته و در حدود صلاحیت خود، مرتکب شده باشد، علاوه بر مجازات مقرره به انفصال از ششماه تا دو سال از شغل خود نیز محکوم خواهد شد.