ماده 14 قانون مالیات بر درآمد مصوب 1334
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۴ قانون مالیات بر درآمد مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۵,۱۰: بهره درآمدهای حاصله از استفاده سرمایه از قبیل معاملات رهنی و بیع شرطی و استقراضی و بالجمله کلیه معاملات نزولی بهر عنوان از نظر مالیات بر درآمد مقطوعا ۱۲ درصد محسوب میشود و درآمد حاصله بدون رعایت حداقل بخشودگی بنرخ ۱۲ درصد مشمول مالیات خواهد بود.
نرخ مالیاتی درآمدهای اتفاقی از قبیل لاطار و شرط بندی بدون رعایت حداقل بخشودگی نیز بطور مقطوع ۱۲ درصد میباشد.
تبصره ۱ – از کلیه نقل و انتقالات قطعی اموال غیرمنقول از قبیل املاک مزروعی و مستغلات و ساختمان بطور مقطوع یک درصد قیمت فروش و همچنین از کلیه نقل و انتقالات قطعی اراضی داخل شهر یا اطراف و حومه دو و نیم درصد کل قیمت فروش از فروشنده مالیات اخذ میشود این مالیات در موقع تنظیم سند وصول و صاحب دفتران مکلفند معادل قیمت مزبور تمبر به اسناد الصاق و ابطال نمایند.
(اراضی که یک عشر آن ساختمان قابل سکنت باشد مستغل محسوب میگردد)
تبصره ۲ – نرخ سود و یا خسارت تاخیر تادیه در کلیه معاملات با حق استرداد شامل معاملات رهنی و بیع شرطی و استقراضی و امثال آنها و همچنین در معاملات سفته و بروات و هر نوع عمل مرابحه کاری از تاریخ ابلاغ این قانون حداکثر صدی ۱۲ تعیین و دریافت اضافه از این میزان بعنوان اجاره یا اجرت المسمی – اجرت المثل یا وجه التزام بموجب این قانون ممنوع میگردد.
دفاتر اسناد رسمی حق تنظیم سند زاید بر این میزان بهیچ طریق و عنوانی ندارند بانکها و محاکم و دوایر ثبت و سایر مراجع صلاحیت دار از پذیرفتن و پرداخت و پرتست و قبول دادخواست و صدور حکم یا اجراییه نسبت بمازاد این میزان مطلقا ممنوع هستند. طرقی که متعامله برای فرار از مقررات این تبصره احیانا اتخاذ نمایند در صورت ثبوت باطل و و بلااثر است و کسانیکه از این طریق زیاده از صدی ۱۲ تحصیل سود نمایند و همچنین متصدی دفتر که از مقررات این ماده تخلف کند کلاهبردار محسوب و بمجازات مقرر برای کلاهبرداری محکوم میشود