ماده 4 قانون مالیات بر درآمد مصوب 1334
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۴ قانون مالیات بر درآمد مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۵,۱۰: درآمد نقدی و مزایای غیر نقدی حاصله از حقوق و یا دستمزد طبق نرخهای مقرر در ماده ۱۶ مشمول مالیات خواهد بود.
تبصره ۱ – شرکتها و بنگاههای دولتی که کارمندان آنها مشمول مالیات بر حقوق میباشند نمیتوانند این مالیات را از درآمد خود بپردازند. در بنگاههای خصوصی مالیات پرداختی جزء هزینه مورد قبول در مورد محاسبه مالیات پذیرفته نخواهد شد.
تبصره ۲ – مزایای غیر نقدی طبق آیین نامه مربوطه تقویم خواهد گردید.
تبصره ۳ – کسانیکه در ایران از شرکتها و بنگاههای مقیم خارجه که در ایران شعبه یا نماینده یا اداره ندارند حقوق یا حق العمل دریافت مینمایند مکلفند از تاریخ دریافت منتهی در ظرف سی روز مالیات متعلقه را باداره دارایی محل اقامت خود بضمیمه سیاهه ریز وجوه دریافتی تسلیم دارند مگر اینکه گیرنده بعمل بازرگانی مشغول و این قبیل درآمدها را در دفاتر خود ثبت و بحساب درآمد بازرگانی خود مطابق مقررات مربوطه منظور نموده باشند.
تبصره ۴ – پرداخت کنندگان حقوق مکلفند بمحض تخصیص یا پرداخت حقوق و اجرت و دستمزد و امثال آن مالیات متعلقه را از حقوق و مزایای نقدی و غیر نقدی ( سوای مزایای غیر نقدی کارگران) کسر و منتها در ظرف سه ماه با صورتی که حاوی نام مستخدم و کارگر و حقوق و مزایا و مالیات کسر شده باشد بدارایی محل تسلیم و رسید دریافت دارند.
در هر حال پرداخت کننده و دریافت کننده وجه متضامنا مسیول پرداخت مالیات می باشند.