ماده 1 قانون مالیات بر درآمد مصوب 1334
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱ قانون مالیات بر درآمد مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۵,۱۰: از درآمد مشمولین این قانون طبق مقررات زیر مالیات بر درآمد دریافت میشود:
مشمولین پرداخت مالیات عبارتند از:
الف – کلیه حقوق بگیران و مزدبگیران نسبت بحقوق و دستمزد خود.
ب – کسبه و اصناف و صنعتگران.
ج – بازرگانان و کسانیکه از هر نوع عملیات بازرگانی تحصیل درآمد مینمایند.
د – صاحبان حرف و مشاغل آزاد از قبیل وکلاء دادگستری – پزشکان – صاحبان دفاتر اسناد رسمی – مهندسین و امثال آنها.
ه – هر نوع شرکت یا شخصیت حقوقی که مرکز اصلی آن در ایران است نسبت به درآمد خود ولو آنکه قسمتی از آن در خارجه تحصیل شده باشد و هر نوع شرکت یا شخصیت حقوقی که مرکز اصلی آن در خارجه بوده و در ایران دارای شعبه یا نماینده و امثال آن باشد نسبت به درآمدی که در ایران تحصیل مینمایند.
و – صاحبان مستغلات و املاک مزروعی.
ز – دارندگان درآمد سهام شرکتهای خارجی و سهم الشرکه شرکتهای با مسیولیت محدود خارجی.
ح – مقاطعه کاران و مستاجرین و صاحبان وسایلط نقلیه.
ط – صاحبان درآمد معاملات رهنی و بیع شرطی و استقراضی و نقل و انتقالات اموال غیرمنقول و هر نوع درآمدهای اتفاقی از قبیل لاطار [لا تار] و بخت آزمایی و شرط بندی و حق عضویت در هییت های مدیره و بازرسان شرکتها و غیره.
ی – هر کس که در ایران اقامت داشته و درآمدی از خارجه تحصیل نماید.
بند ک – صاحبان هر نوع درآمدی که بطور مستمر یا اتفاقی در ایران بدست آید اعم از آنکه ساکن ایران باشند یا خارجه.