ماده 150 قانون مقررات استخدامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
ماده ۱۵۰ قانون مقررات استخدامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: به پرسنلی که عهده دار انجام مشاغلی هستند که بنحوی از یک یا چند عامل از عوامل زیر برخوردارند، ماهانه مبلغی به عنوان مزایای شغل پرداخت می گردد :
الف – پیچیدگی شغل.
ب – سختی شغل.
ج – پذیرش خطرات.
د – حساسیت و سنگینی مسوولیت شغل.
ه– – ایجاد فرسودگی جسمانی به وسیله شغل.
و – مهارت لازم در مشاغل تخصصی .
تبصره ۱ – برای هر یک از عوامل فوق مبلغی به عنوان حداکثر مزایای آن عامل مشخص می گردد و به مشاغلی که از یک یا چند عامل فوق برخوردار باشند به تناسب برخورداری، درصدی از مبالغ تعیین شده تعلق گرفته و در مجموع به مزایای آن مشاغل در نظر گرفته می شود .
تبصره ۲ – مزایای مذکور در این ماده فقط به شغل تعلق گرفته، و هیچگونه ربطی به درجه یا رتبه ندارد، و پرسنلی حق استفاده از آن را دارند که عملا در شغل واگذار شده انجام وظیفه نمایند .
تبصره ۳ – مزایای شغل جانبازان موضوع بند (ب) و تبصره (۲) ماده (۱۲۱) این قانون که به خدمت ادامه داده و یا به خدمت اعاده می گردند صرفنظر از مشاغلی که به آنان محول می گردد، حداقل معادل مزایای شغلی آنان در زمان جانباز شدن خواهد بود.
تبصره ۵ – به محصلینی که در زمینههای پروازی، دریانوردی، تکاوری، هوابرد و مأموریتهای ویژه آموزش میبینند طبق ضوابط مذکور در آییننامهاجرایی این ماده حسب مورد تا ۵۰% مزایای شغلی که در آن کارآموزی مینمایند به عنوان مزایای ویژه آموزشی در طول مدت آموزش عملی پرداختخواهد شد.
تبصره ۵ – آئین نامه اجرائی این ماده مطابق آئین نامه موضوع ماده ۱۳۹ قانون ارتش مصوب هیأت وزیران خواهد بود و اصلاحات مورد نیاز سپاه توسط ستاد کل سپاه و با هماهنگی وزارت تهیه و به تصویب هیأت وزیران می رسد.
[تبصره ۷](الحاقی ۰۵/۰۳/۱۳۷۱)– میزان فوق العاده شغل پرسنل شاغل در نیروهای مسلح، نباید از ۵۰ % مجموع حداقل حقوق و حق کارآئی شاغل کمتر و از ۱۵۰% آن بیشتر باشد.
فوق العاده شغل پرسنل شاغل در مشاغل فرماندهی، مدیریت و سرپرستی، همچنین فوق العاده شغل پرسنل متصدی مشاغل تحقیقی و تخصصی و یا آموزشی، هر کدام تا ۲۵% مجموع حداقل حقوق و حق کارآئی پرسنل قابل افزایش است.