ماده 59 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۹ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: هر مستخدم یا مأمور دولت که محکوم را سختتر از مجازاتی که مورد حکم است مجازات کند یا امر به آن نماید و یا جزائی دهد که مورد حکم نبوده است، در صورتی که این عمل موجب قصاص یا دیه باشد عامل یا آمر، حسب مورد محکوم به آن میشود والا به حبس از شش ماه تاسه سال محکوم خواهد شد و اگر اقدام مستخدم مزبور متضمن جرم دیگری نیز باشد، مجازات همان جرم نیز درباره او مجری خواهد شد.

تبصره – مکره به قتل از این ماده مستثنی است.