ماده 99 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۹۹ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: هر کس شخصا یا بتوسط دیگری طفل یا غیر طفلی را که عاجز بوده و قادر به محافظت خود نمیباشند در جائی که خالی از سکنه است رها کند، به شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم خواهد شد. و هر گاه به اشخاص مذکور صدمه و آسیبی وارد آید، یا فوت شود، رها کننده حسب مورد به قصاص یا دیه یا ارش طبق ماده (۲۱۰) دیات محکوم خواهد شد.