معاونت در جرائم غیرعمدی

با وجود اختلاف نظر در خصوص تحقق یا عدم تحقق معاونت در جرائم غیرعمدی، دیوان عالی کشور در موارد متعددی، معاونت در جرائم غیرعمدی را پذیرفته‌است. شعبه پنجم دیوان عالی کشور در رای ۲۷۶۴ مورخ ۱۳۱۶/۱۲/۲۹ اعلام می‌دارد: «در جرائم غیرعمدی معاونت به همین قدر صدق می‌کند که با علم و اطلاع به این که شخصی در کاری مهارت ندارد یا آن کار بر خلاف نظارت یا بی احتیاطی است و ممکن است منجر به حادثهٔ خطرناک شود با آن شخص معاونت کند». با این وجود رویه دادسرا‌ها و محاکم جزایی ایران آن است که معاونت در جرائم غیرعمدی محقق نمی‌شود زیرا در جرائم غیرعمدی، عمدی وجود ندارد تا وحدت قصد، تحقق یابد. به موجب رأی شماره 986_1334/3/28 دیوان عالی کشور، رکن اصلی در تحقق معاونت در جرم، وحدت قصد مرتکب اصلی جرم و معاون است. در خصوص جرایم غیر عمد چنین فرضی متصور نیست.