نظریه شماره 7/1400/1230 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره گذشت شاکی یا مدعی خصوصی بعد از قطعیت حکم

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

چکیده نظریه شماره 7/1400/1230 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره گذشت شاکی یا مدعی خصوصی بعد از قطعیت حکم: مطابق ماده 483 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، چنانچه شاکی یا مدعی خصوصی در جرائم غیر قابل گذشت، بعد از قطعیت حکم اعلام گذشت نماید؛ قاضی پرونده مجازات را در صورت اقتضاء در حدود قانون تخفیف یا به مجازاتی که مناسب تر به حال محکومٌ علیه باشد، تبدیل می‌کند. (دلیل ذکر غیر قابل گذشت این است که در جرائم قابل گذشت، با اعلام رضایت شاکی، دیگر موجبی برای اجرای حکم وجود ندارد چراکه جنبه ی عمومی ای وجود ندارد).

نظریه مشورتی 7/1400/1230
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۱۲۳۰
شماره پرونده۱۴۰۰-۱۸۶/۱-۱۲۳۰ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۱/۰۱/۲۱
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهگذشت شاکی یا مدعی خصوصی

نظریه شماره ۷/۱۴۰۰/۱۲۳۰ مورخ ۱۴۰۱/۰۱/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به اطلاق عبارت جرایم غیر قابل گذشت در ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و این که جنایت عمدی مستوجب تعزیر غیر قابل گذشت است، در مواردی مانند فرض سؤال که در اجرای ماده ۴۲۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ حکم به مجازات تعزیری صادر می شود و یا در سایر مواردی که جانی قصاص نشده و به جای آن تعزیر موضوع ماده ۶۱۲ یا ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) اعمال می شود (همانند موردی که قاتل، پدر مقتول باشد) در صورت گذشت مجنی علیه یا اولیاء دم بعد از قطعیت حکم، مقررات ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ اعمال می شود.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته