نظریه شماره 7/1400/344 مورخ 1400/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طرح دعوی با اسباب مختلف تحت عنوان یک خواسته
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۳۴۴ |
|---|---|
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۵/۳۱ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
| محور نظریه | اسباب دعوا |
چکیده نظریه شماره 7/1400/344 مورخ 1400/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طرح دعوی با اسباب مختلف تحت عنوان یک خواسته: اگر ذکر اسباب مختلف در طرح دعوا تحت عنوان یک خواسته و یکبار پرداخت هزینه دادرسی به دلیل جازم نبودن و تردید باشد، دعوا قابل استماع نیست اگر که خواهان، فسخ قرارداد را به سبب غبن و عیب درخواست کند به دلیل دوسبب مختلف در پدید آمدن دعوا قابل استماع است.
استعلام
آیا طرح دعوی با اسباب مختلف حداقل دو سبب تحت عنوان یک خواسته امکان پذیر است؟ مانند آن که خواهان سبب دعوای خود در دعوای فسخ قرارداد را خیار غبن و همچنین خیار عیب و یا در دعوای تخلیه عین مستأجره سبب دعوی را نیاز شخصی موجر و تغییر شغل مستأجر تعیین و اعلام کرده است؛ اما صرفا یک خواسته مطرح و یک هزینه دادرسی پرداخت کرده است. در صورت مثبت بودن پاسخ، در صورت عدم اثبات دعوی به یکی از اسباب و اثبات دعوی به سبب دیگر، اتخاذ تصمیم در مقام انشاء رأی به چه کیفیتی خواهد بود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اگر ذکر دو سبب به لحاظ تردید خواهان باشد، به دلیل جازم نبودن وی دعوا قابل استماع نیست؛ اما چنانچه ذکر دو سبب مبتنی بر تردید نباشد، قابل استماع است؛ لذا در صورتی که خواهان فسخ قرارداد را به سبب غبن و عیب درخواست کند، قابل جمع است. بدیهی است دادگاه باید در فرض اخیر در رأی خود تصریح کند که کدام یک از اسباب مطرح شده در دادخواست را احراز و بر آن اساس فسخ را پذیرفته است.