نظریه شماره 7/99/547 مورخ 1399/05/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابل گذشت شدن جرم در مرحله اجرای حکم

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/547
شماره نظریه۷/۹۹/۵۴۷
شماره پرونده۹۹-۱۸۶/۲-۵۴۷ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۵/۲۵
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهجرایم قابل گذشت

چکیده نظریه شماره 7/99/547 مورخ 1399/05/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابل گذشت شدن جرم در مرحله اجرای حکم: در فرض استعلام که تعقیب جرم غیر قابل گذشت صرفا با اعلام جرم و بدون طرح شکایت از سوی شاکی خصوصی آغاز و نهایتا رأی غیابی صادر شده و حکم در حال اجراست، این جرم غیر قابل گذشت به جرم قابل گذشت تبدیل شده است، قاضی اجرای احکام قرار موقوفی اجرای حکم صادر می کند.

استعلام

چنان چه پیش از تصویب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، شخصی با اعلام جرم دادستان به اتهام توهین به مقام دولتی یا نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی تعقیب و منتج به صدور حکم غیابی شود، با توجه به این که وفق قانون کاهش مجازات حبس تعزیری موارد اشاره شده در عداد جرایم قابل گذشت قرار گرفته و همچنین مجازات این موارد به نصف تقلیل یافته است، آیا دادسرا با عنایت به فقدان شاکی باید مبادرت به صدور قرار موقوفی اجرای حکم کند یا این که پرونده جهت اتخاذ تصمیم به دادگاه ارسال شود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض استعلام که تعقیب جرم غیر قابل گذشت صرفا با اعلام جرم و بدون طرح شکایت از سوی شاکی خصوصی آغاز و نهایتا رأی غیابی صادر شده و حکم در حال اجراست و متعاقبا مطابق ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی اصلاحی ۱۳۹۹، این جرم غیر قابل گذشت به جرم قابل گذشت تبدیل شده است، از موارد شمول ماده ۵۰۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ است و قاضی اجرای احکام قرار موقوفی اجرای حکم صادر می کند. متذکر می شود جرم نشر اکاذیب موضوع ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۹ قبل از تصویب قانون کاهش ۱۳۹۹ نیز جرمی قابل گذشت بوده و از فرض استعلام خارج است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته