ماده 23 قانون ثبت احوال

ماده 23 قانون ثبت احوال: در سند ثبت وفات باید اطلاعات زیر قید گردد.

۱ – محل، روز، ماه و سال وفات و تاریخ ثبت.

۲ – نام و نام خانوادگی و جنس و تاریخ تولد و شغل و شماره شناسنامه و شناسنامه یا پروانه اقامت و تاریخ و محل صدور شناسنامه یا پروانه‌ اقامت در گذشته.(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)

۳ – علت وفات در صورتی که مشخص باشد.

۴ – نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه پدر و مادر در گذشته.(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)

۵ – نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه و محل اقامت و سمت اعلام‌کننده.(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)

۶ – نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه و محل اقامت و شغل گواهان.(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)

۷ – نام و نام خانوادگی و امضاء نماینده یا مأمور ثبت احوال و اثر مهر.

۸ – شماره و سری برگ مخصوص ثبت وفات.

۹ – محل توضیحات.

توضیح واژگان

سند وفات: سندی است که وفات افراد و اطلاعات فوت در آن قید می شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 23 قانون ثبت احوال

1. در سند ثبت وفات باید محل، روز، ماه و سال وفات و تاریخ ثبت درج شود.
2. اطلاعات هویتی فرد متوفی شامل نام، نام خانوادگی، جنسیت، تاریخ تولد، شغل، و شماره شناسنامه باید ذکر شود.
3. در صورت داشتن پروانه اقامت، شماره و تاریخ و محل صدور آن باید در سند آورده شود.
4. علت وفات در صورت مشخص بودن باید قید گردد.
5. اطلاعات هویتی والدین فرد متوفی شامل نام، نام خانوادگی، شماره شناسنامه و محل صدور باید ذکر شود.
6. اطلاعات اعلام‌کننده وفات شامل نام و نام خانوادگی، شماره شناسنامه، محل صدور شناسنامه، محل اقامت و سمت ارائه گردد.
7. گواهان نیز باید نام، نام خانوادگی، شماره شناسنامه، محل صدور شناسنامه، محل اقامت و شغل خود را ارائه دهند.
8. نام، نام خانوادگی و امضای نماینده یا مأمور ثبت احوال و اثر مهر در سند آورده شود.
9. شماره و سری برگ مخصوص ثبت وفات باید ذکر گردد.
10. محلی برای توضیحات اضافی در سند پیش‌بینی شده است.