ماده 45 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
* [[نظریه شماره 7/99/1472 مورخ 1399/12/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قرار التزام به حضور با تعیین وجه التزام برای نوجوانان]] | * [[نظریه شماره 7/99/1472 مورخ 1399/12/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قرار التزام به حضور با تعیین وجه التزام برای نوجوانان]] | ||
* [[نظریه شماره 7/1400/936 مورخ 1400/09/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لزوم اقامت مجاز پدر و مادر خارجی در اعطای تابعیت به فرزند]] | * [[نظریه شماره 7/1400/936 مورخ 1400/09/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لزوم اقامت مجاز پدر و مادر خارجی در اعطای تابعیت به فرزند]] | ||
* [[نظریه شماره 7/1400/544 مورخ 1400/10/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات اجرای قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست]] | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۳
ماده ۴۵ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱: رعایت غبطه و مصلحت کودکان و نوجوانان در کلیه تصمیمات دادگاهها و مقامات اجرائی الزامی است.
مواد مرتبط
نکات توضیحی
قانونگذار در قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ رعایت غبطه و مصلحت کودک را در کلیه تصمیمات دادگاهها و مقامات اجرایی در نظر گرفتهاست که میتوان گفت از نکات مثبت این قانون است.[۱]
مقالات مرتبط
- رویکرد تفسیری دیوان عالی کشور در حمایت از حقوق و آزادی ها با تاکید بر آرای حقوقی
- صلاحیت ذاتی دادگاه خانواده
رویههای قضایی
- نظریه شماره 7/99/146 مورخ 1399/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان ممنوع الخروج نمودن زوجه و فرزندان توسط زوج
- نظریه شماره 7/1400/349 مورخ 1400/10/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مجازاتهای تکمیلی اطفال و نوجوانان
- نظریه شماره 7/99/1472 مورخ 1399/12/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قرار التزام به حضور با تعیین وجه التزام برای نوجوانان
- نظریه شماره 7/1400/936 مورخ 1400/09/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لزوم اقامت مجاز پدر و مادر خارجی در اعطای تابعیت به فرزند
- نظریه شماره 7/1400/544 مورخ 1400/10/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات اجرای قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست
منابع
- ↑ محمد رسولی. حقوق خانواده. چاپ 5. آثار فکر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4766752